آهنگری
تغییر فرم آزاد همان تغییر شكل تحت فشار می باشد با اختلاف اینكه فقط گاهی اوقات افزار مورد مصرف ملزوم را داراست در اینجا فقط بوسیله حركت نسبی افزار و كار تولید می شود در آغاز مقطعهای بزرگ مانند دستگاه نورد بوسیله حرارت و یا بدون حرارت كوچك می شوند روشهای مختلفی كه نرم هستند عبارتند از دراز كردن پهن كردن پخ كردن فشردن پخ كردن به صورت |
دسته بندی | فنی و مهندسی |
فرمت فایل | doc |
حجم فایل | 13 کیلو بایت |
تعداد صفحات فایل | 19 |
مراحل آهنگری فولاد
فولادی كه برای اهنگری استفاده می شود اكثراً از قطعه خام و یا قطعات ریخته شده و یا از میله های مختلف تشكیل شده است . كریستالهای فولاد خام معمولاً بزرگ و نا منظم می باشند كه در نتیجه مقدار تغییر شكل را محدود می سازند . از این رو فولاد خام را بایستی با ضربات ملایم آهنگری كرد تا بلورهای كوچك و منظیمی پیدا كند . البته مقاومت آن در برابر تغییر شكل نیز افزایش می یابد .
برای اینكه خواص فولاد را بهتر كنیم باید آن را تا درجه خاصی دراز كنیم و یا آهنگری كنیم به طوری كه اثر آهنگری به عمق كامل فولاد اثر كرده باشد . برای قطعه های آلیاژی درجه دراز كردن 4 و برای بقیه فولادها 3 تا می باشد .
اكثراً بوسیله چكش آهنگری طول قطعه را زیاد و سطح مقطع آن را كم می كنند كه این نیز مراحل مختلفی از لحاظ كمی و كیفی كار دارد .وقتی كه قطعه چهار گوشی را از دو پهلو آهنگری كنیم كریستالهای آنها فشرده تر می شوند و عرض زیاد شده و دوباره كم می گردد از این طریق طول قطعه با كم شدن سطح مقطع آن زیاد می شود . هر چه چكش و سندان باریكتر باشند می توانند طول فولاد را زیاد تر كنند و عرض فولاد فقط تا حدودی زیاد می شود . اگر بلوكهای آهنگری شونده بزرگ باشند سطح چكش و سندان بهتر است كه صاف باشد .
در ضمن برای فولادهای بزرگ باید عرض چكش هم زیاد باشد تا عمل چكش كاری هم خوب انجام شود البته بلوك باید به طور یكنواخت چرخانده شود .
اگر از سندان زاویه دار استفاده شود اتلاف دستگاه كاهش می یابد . معمولاً فولادهای سنگین را نمی توان بوسیله سندان زاویه دار به طور عمیق آهنگری كرد . زیرا كه نیروی چكش روی سندان بوسیله دو نقطه تحمیل می شود یعنی نیرو نصف می شود .
پهن كردن قطعه همان پخ كردن است با فرق اینكه طول آن به مقدار خیلی كم زیاد می شوند ولی عرض آن پهن تر می گردد . برای این كار بهتر است كه از چكش گرد استفاده نمود .
باریك كردن قطعه فولاد در یك محل را باریك سازی (نشست) می گویند .
و معمولاً قطعه بوسیله دست روی سندان آهنگری می شود . ولی وقتی كه بخواهیم بوسیله پتك هیدرولیكی فولاد را اهنگری كنیم ابزار مختلفی لازم داریم .
میل لنگ را نیز از همین طریق می سازند زیرا كه از ایجاد تنش فراوان در آن جلوگیری می شود .
آهنگری میله
وقتی كه قطر یك محور و یا لوله را بوسیله چكش كاری كم كنیم نشست قطر می گویند . برای اینكار ابزار لازم به طور متوالی روی تمام یا قسمتی از محور یا لوله را می پوشاند. این ابزار با هم و در جهت شعاع به محور ضربه می زنند و نسبت به محور نیز می چرخند .
Anspiltpn = تیر كردن ). در این حالت محور نازك می شو و به شكل مخروطی در می آید . در واقع شعاعش كم شده و طول آن افزایش می یابد . كاهش دادن قطر میله می تواند سرد یا گرم انجام شود .معمولاً لوله و میله ها بوسیله آبزار آهنگری با ضربات متوالی و بدون حرارت آهنگری می شوند . سطح و مقاومت قطعه فولادی در آهنگری سرد بهتر از آهنگری گرم می شود . در ضمن تولرانس لازمه را می توان خیلی دقیق انتخاب نمود .
همانطور كه ابزار آهنگری گرد هستند و در ضمن حول محور قطعه نیز نیز می چرخند پتكهای آهنگری منحنی شكل ساخته شده اند و یك حركت نسبی نسبت به غلكطها دارند .
اگر تعداد دور ماشین 400 تا 500 دور در دقیقه باشد تعداد ضربه ها 2000 تا 3000 می باشد ، مثلاً این روش برای زدن جای خار روی محور خیلی متناسب است .
چون این روش خیلی ساده و ارزان تمام می شود برای ساختن حتی تعداد كم نیز صرف می كند . ماتریالهایكه به وسیله این روش آهنگری می شوند عبارتند از فولاد خالص و یا آلیاژهایش با حداقل درجه انبساط 10% تا 8 =
پهن كردن صحیح فولاد نه تنها برای به شكل دلخواه در آوردن آنها مناسب است بلكه خواص آنها را نیز بهتر می كند . آهنگری صحیح آن كه پس از پهن كردن طول آن را به وسیله ضربه های چكش درازتر كند . از قطعات خالص كه در اثر ریخته گری بدست آمده اند باید قسمت سرو ته آنها را جدا كرد زیرا كه ناخالصی موجود در قسمت سر و ته خواص جسم را بدتر می كند .
در ضمن اره كردن آنها گران تمام می شود . از این رو نباید از چكش و سندان تخت استفاده نمود . معمولاً سر قطعه بوسیله حلقه ای روی سندان نگه داشته می شود و روی قسمت بالای دستگاه كه چكش به آن وصل است صفحه ای جهت ایمنی نصب می شود . پس از پهن كردن قطعه و سپس دراز كردن آن سر و ته آن را می توان جدا كرد . در ضمن برای اینكه قطعه خوب آهنگری شود باید از پرسهائی استفاده كرد كه آرام حركت كنند . برای پهن كردن یك قطعه باید طول آن بیشتر از 2 تا 5/2 برابر قطرش نباشد در غیر این صورت امكان دارد قطعه از یك طرف شكم داده و چروك شود .
پهن كردن الكتریكی
در اینجا قطعه را بوسیله جریان برق موضعی گرم كرده و سپس چكش كاری می نمایند . به قطعه حركتی نیز داده می شوند تا تمام قسمتهای آن به ترتیب حرارت داده شود .
دستگاه پهن كردن الكتریكی با شكل خاصی كه دارد فقط برای آهنگری ابتدایی قطعات گرد مفید است . قطعه را بوسیله الكترودهای مسی نگه می دارند و بوسیله چكش در مقابل سندان كه به آنطرف جریان برق وصل است فشار داده می شود . از این رو بین الكترود مسی و سندان از طریق قطعه جریان برق عبور می كند .