مشكلات دانشجویی (خوابگاهها و امكانات و ...)

لباسهای آویزان بالكن‌ها به زحمت خود را روی طناب نگه می‌دارند. ساختمان‌های زوار در رفته و پیر، هر از گاه به تكانی بزرگ می‌اندیشند كه روزی دلشان را تكان می‌دهد و هری فرو خواهند ریخت. و آن وقت خیلی‌ها همراه با آنها  خواهند مرد! می‌گویند 2 میلیارد و 500 میلیون تومان آن هم برای متعادل سازی كوی دانشگاه، هزینه لازم است. سیستم برق اینجا 75 درصد مستهلك اعلام شده است و 400 میلیون تومان هزینه می‌خواهد. دست روی هر جا كه بگذاری، همین طوری است. سیستم‌های گرمایشی، ایزوگام ساختمان، مخابرات و سیستم اتوماسیون ورود و خروج دانشجویان و … امّا با این حال 140 میلیون تومان برای تعمیرات كوی اختصاص یافته است.

اتاق‌های 6 نفره، بهترین شرایط درس خواندن را برایت جفت و جور كرده‌اند. بوی تند جورابها، ظرفهای نشسته و سطلهای آشغال چشم انتظار كه دوست دارند روزی خودشان را تخلیه كنند و خرناسهای كشدار مصطفی، سوسك های كپل و چاقی كه هر از چندی شاخك‌های فر نزده‌شان را از توی سوراخ‌های دستشویی برایت تكان می‌دهند یا صدای صادق كه با لهجه غلیظ تركی‌اش، قربون و صدقه مادرش در میانه می‌شود و …

خدا پدر تابستان را بیامرزد! چمن سبزی بود كه دور از این همه آشفتگی می‌توانستی چند دقیقه‌ای دستی به سر و روی كتابهایت بكشی.

400 دانشجو در پردیس مركزی كوی، 2800 نفر در چهار ساختمان خوابگاهی شهید چمران، 2500 دانشجو در خوابگاه‌های فاطمیه، 1200 دانشجوی دختر و در 4 ساختمان پراكنده در اطراف دانشگاه تهران و 1300 دانشجو در یك ساختمان دیگر در اطراف دانشگاه ساكن این اتاق‌های 6 نفره‌اند.