بیماری های معده و دئودنوم
معده، استاع J شكلی از دستگاه گوارش است كه در قسمت پروكسیمال توسط اسفنكتر تحتانی مری و در قسمت دیستال توسط اسفنكتر پیلور احاطه شده است معده به چهار ناحیه تقسیم میشود كاردینا، ناحیه گذر نسبتاً نامشخصی است كه از محل اتصال مری به معده تا فوندوس امتداد دارد فوندوس به سمت بالا برآمدگی یافته و بالاتر از كاردیا قرار میگیرد این قسمت در امتداد بادی (تنه) |
دسته بندی | پزشکی |
فرمت فایل | doc |
حجم فایل | 21 کیلو بایت |
تعداد صفحات فایل | 30 |
معده، استاع J- شكلی از دستگاه گوارش است كه در قسمت پروكسیمال توسط اسفنكتر تحتانی مری و در قسمت دیستال توسط اسفنكتر پیلور احاطه شده است. معده به چهار ناحیه تقسیم میشود. كاردینا، ناحیه گذر نسبتاً نامشخصی است كه از محل اتصال مری به معده تا فوندوس امتداد دارد. فوندوس به سمت بالا برآمدگی یافته و بالاتر از كاردیا قرار میگیرد. این قسمت در امتداد بادی (تنه) معده قرار دارد. تنه با چینهایی طولی به نام روگا مشخص میگردد. آنتروم كه دیستالترین ناحیه معده است، از شیار زاویهای آغاز شده و تا پیلور ادامه دارد؛ پیلور، ماهیچهای حلقوی است كه در محل اتصال معده به دوئودنوم قرار گرفته است.
معده توسط مخاطی از سلولهای استوانهای پوشیده شده است و در زیر این پوشش، زیر مخاطی از بافت همبند قرار دارد. زیر همه اینها، لایههای ماهیچه صاف مایل داخلی، حلقوی میانی و طولی خارجی قرار دارند كه توسط سروزا پوشیده شدهاند. عصبدهی پاراسمپاتیك معده توسط تنههای قدامی و خلفی عصب واگ صورت میپذیرد، در حالی كه عصبدهی سمپاتیك آن توسط اعصاب سمپاتیكی صورت میگیرد كه كه از گانگلیونهای سلیاك منشأ گرفته، همراه با عروق خونی تغذیه كننده معده طی مسیر نموده و به معده میآیند. نمای میكروسكوپی مشخصه معده،از سلولهای سطحی استوانهای شكل حاوی موكوس و حفرات انگشتی شكلی كه همان غدد معدی هستند تشكیل شده است؛ این غدد در نواحی مختلف معده تغییر میكنند. ناحیه اكسینتیك یا تولیدكننده اسید معده، در فوندوس و تنه واقع است؛ غدد معدی این نواحی، حاوی سلولهای پاریتال مشخصی هستند كه به ترشح اسید و نیز فاكتور داخلی میپردازند. این غدد همچنین حاوی سلولهای اصلی غنی از زیموژن كه وظیفهشان سنتز پپسینوژن است و نیز حاوی سلولهای درونریز شبه انتروكرومافینی هستند كه هیستامین ترشح میكنند. غدد آنتروم، سلولهای اندوكربن متفاوتی دارند؛ این سلولها، سلولهای G ترشح كننده گاسترین و سلولهای D ترشح كننده سوماتوستاتین كه در مجاورت نزدیك سلولهای G قرار دارند، میباشند.
دوئودنوم كه قسمت اول روده باریك میباشد، قوس C- شكلی را در اطراف سرپانكراس تشكیل میدهد. دوئودنوم در ناحیه پروكسیمال، به پیلور و در ناحیه دیستال، به ژژونوم محدود میگردد. اولین قسمت دئودنوم، بولب دوئودنوم است كه شاخص مخاطی مشخصی ندارد، در حالی كه بقیه قسمتهای دوئودنوم، چینهای حلقوی مشخصی دارند كه سطح ناحیه مورد نیاز جهت فرآیند هضم را افزایش میدهند. دئودنوم همانند معده از مخاط، زیر مخاط،لایه ماهیچهای و سروزا تشكیل شده و الگوی عصبگیری آن نیز با معده تشابه دارد. مخاط از سلولهای استوانهای با نمایی پرزدار تشكیل شده و در زیر آن، غدد زیرمخاطی برونر قرار دارند. این غدد به ترشح مایعی غنی از بیكربنات میپردازند كه جهت آغاز خنثیسازی اسید معده مورد نیاز است.