در سال 1936 بر اساس APB شماره 3 تهیه صورت تغییر در وضعیت مالی توصیه گردید ولی تهیه آن اجباری نشد. در ابتدای سال 1971 كمسیون بورس اوراق بهادار آمریكا تهیه این صورت مالی را برای شركتهای پذیرفته شده در بورس الزامی نمود. در پاسخ به عمل كمیسیون بورس اوراق بهادار آمریكا، APB شماره 19 در سال 1971 منتشر شد. این بیانیه جایگزین APB شماره 3 گردید. در نتیجه تهیه صورت تغییرات در وضعیت مالی را الزامی نمود. تهیه صورت جریان وجوه به جای صورت جریان نقد منعكس كنندة تمایل FASB به گزارشگری بر مبنای اصل نقدی به عنوان یك مكمل برای صورت سود و زیان و ترازنامه ای می باشد كه بر اساس فرض تعهدی تهیه می‌شود. صورت جریان وجوه نقد، صورت تغییرات در وضعت مالی وجوهی می‌باشد كه به عنوان وجه نقد طبقه‌بندی می‌شود. APB شماره 19 تهیه یكی از 2 صورت فوق را الزامی نمود. بیشتر شركتها تغییر در وجوه را به عنوان تغییر در سرمایه درگردش در نظر گرفتند و آنرا تهیه نمودند. زیرا صورت گردش وجوه نقد یك حالت ساده و ویژه از صورت تغییر در وضعیت مالی می‌باشد.

این فصل با تجزیه و تحلیل منطق زیربنایی صورت تغییر در وضعیت مالی شروع می‌شود.

همچنین تحقیقات تجربی و تئوریكی در این فصل بررسی می‌شود:

متدها دارای 2 بخش می‌باشد: تساوی برآیندها و مرحله حسابداری:

تساوی برآیند (یا نتیجه): اثبات طبقه (گروه) بزرگی از مدل‌ها – شامل مدل‌هایی با انواع مختلف اختلاف‌ها می‌باشد كه با مدل نمونة اصلی با انواع مختلف گوه‌های تغییر زمان برابر هستند و تعادل تصمیم های عواملی كه از جهات دیگر در بازارهای اقتصادی عمل می‌كنند را منحرف می سازد در ارزش ظاهری، این گوه ها بیشتر شبیه به بهره روی در زمانهای مختلف  – مالیات‌های درآمد كار- مالیات های درآمد سرمایه‌ای و میزان مصرف دولتی به نظر می رسند. بنابراین به آنها عناوین گوه‌های بازده – گوه‌های كار (نیروی كار) – گوه‌های سرمایه‌گذاری و گوه‌های میزان مصرف دولتی را می دهیم.

مرحله حسابداری نیز خود دارای 2 بخش می‌باشد. مرحله‌ای كه با اندازه‌گیری گوه‌ها شروع می‌شود و اطلاعات را با تعادل وضعیت‌های مدل نمونه اصلی به كار می برد.

مقادیر گوه اندازه‌گیری شده سپس به نمونه اصلی بازخورد داده می‌شوند (برحسب زمان و تركیبات شان تا محاسبه كنند كه چه مقدار از اقدامات در تولیدات – كار و سرمایه گذاری در اطلاعات می توانند به هر گوه (wedge) – به طور جداگانه در تركیبات- نسبت داده شوند – به تعبیری تمام چهار گوه برای تمام این اقدامات مشاهده شده محاسبه میشوند. این مرحلة حسابداری همان چیزی است كه به متد ما عنوان “چرخة بازرگانی حسابداری” را می دهد.

برای اینكه مشخص كنیم كه چطور یك متد عمل می‌كند – در اینجا آنرا برای دو بخش از چرخة واقعی بازرگانی امریكا به كار می بریم: شدید ترین چرخه در تاریخ امریكا یعنی بزرگترین ركود اقتصادی سال‌های 1929 تا 1939 – و ركود كمی شدید تر یا ركود سال 1982 كه بیشتر شبیه به ركود های جنگ جهانی دوم بود. از دورة بزرگترین ركود اقتصادی پی می بریم كه گوه‌های كار و بازده – با یكدیگر برای تمام افت‌ها در تولید – كار و سرمایه‌گذاری از سال 1929 تا 1933 و عملكرد این متغیر ها در بهبود و بازیابی كمابیش محاسبه می‌شوند.

طی كل دوره ركود اقتصادی گوة سرمایه‌گذاری نه تنها نقش را در ركود بازی نمی كند بلكه دقیقاً تولید را به مسیر غلطی می كشاند و منجر به افزایش تولید در بیشتر دهة 1930 می‌شود. بنابراین گوه سرمایه گذاری نمی تواند برای ركود شدید طولانی یا تداوم كاهش بازیابی محاسبه شود.