رادیوتراپی (اشعه درمانی) قراردادی:

رادیوتراپی برای درمان سرطان در بیش از یك قرن كاربرد داشته است. دوز این اشعه‌ها برحسب واحد (Gy) عنوان می شود.

كه نشان می دهد میزان انرژی در بافت برای هر واحد تون J/kg چگونه است. این روش اشعه درمانی با پرتو خارجیEBRT یك مورد خطی است كه فوتون تولید می‌كند. این ماشین ها از پرتوهای اشعه x با انرژی بالا و نافذ استفاده می كنند.

جهت كاهش دادن دوز اشعه كه به پوست تحویل داده می شود استفاده می شود. در مقابل الكترونها و اشعه xسطحی محدود به عمق نفوذ و مناسب هستند كه ضایعات سطحی درمان می شوند. این درمان با اشعه از طریق درمان با تشعشع یونیزه ارائه شده كه شامل كاشت رادیوایزوتوپ مثل ایریدیوم 192 و سزیم 137 مستقیماً به سرطان ها مربوط می شود. در طول این تشعشع یونیزه، اشعه گاما از منبع رادیواكتیو خارج می‌شود كه اثر بیولوژیكی یكسان دارند.

در یك درجه كشتن سلولهای توموری چند دوز كم از اشعه خطری را با دوز بالا نشان می دهد. بهمین دلیل در شكستگی از دهه 1920 از اشعه ها استفاده شد. به طور كل 44 تا 50 Gy اشعه، به 2-8/1 Gy تحویل داده شد.

پس در این مناطق خطر 15% یا بیشتر در بیماری میكروسكوپی دیده شد، كه بین 66 و 70 Gy در تومورها پیشگویی می شود و 2 سانتی متر یا كمتر هستند وقتی رادیوتراپی در بیماری پیشرفته با دوز 70 Gy بطور ضروری كنترل تومور را بهمراه داشته باشد و شامل گره‌ها می شود.

با یك قانون سرانگشتی می توان گفت دوز اشعه در كنترل با اندازه تومور افزایش می‌یابد. در بیماران لنفادنوپاتی، EBRTكنترل بیش از 90 درصد گره‌های گران را 2 سانتی متر یا كمتر اندازه گیری كرده اند. EBRT در دوز 70 Gy یا بیشتر 80 درصد گره های 2 تا 3 سانتی‌متری را استریل می‌كنند. گره‌های لنفاوی بزرگتر از 3 سانتی‌متر به تنهایی با EBRT كنترل می شوند. استثناء در این قانون كلی متاستاز گره لنفی فاز و فاریرمینژال را در كارسینو، ایجاد كرده كه اینها حساس به اشعه هستند كه از تومور ابتدایی به مناطق دیگر گسترش می یابد.