ژنتیك و انفورماتیك:

همانطور كه مطلع هستید از علم ژنتیك و علم انفورماتیك به عنوان بزرگترین انقلابهای علمی بشر نامبرده می شود. امروز علومی كه هیچگونه ربطی به یكدیگر نداشته اند، زمینه آمیزششان فراهم شده است.

نظریه دود 10 سال پیش در سال 1994 توسط لئونارد ادلمن «Leonard Adleman» با عنوان: “استفاده از DNA برای حل مجموعه ای از مسائل ریاضی”، مطرح شد. ادلمن كه استاد دانشگاه كالیفرنیای جنوبی است، پس از مطالعه كتاب «بیولوژی ملكولی ژنها» نوشته جیمز واتسن «James Watson» (دانشمندی كه در سال 1953 ساختار ژنها را كشف كرد) به این نتیجه رسید كه ساختار DNA، به صورت عام دارای توان محاسباتی «Compvting Potential» است.

همه جنجالها از مقاله وی در مجله سانیس «Science» شروع شد. مقاله ادلمن در مورد تشریح روش جدیدی در حل مساله محاسباتی مشهور مسیر مستقیم همیلتون «Hamiltons Directed Path» (این مساله مربوط به یافتن كوتاهترین راه بین چند شهر است به شرطی كه از هر شهر تنها یك مرتبه عبور شود) بود. در این مساله هر چقدر تعداد شهرها بیشتر شود، مساله به صورت تصاعدی دشوارتر خواهد شد. ادلمن این مساله را هنگامی كه تعداد شهرها برابر 7 است از طریق ساختار DNA محاسبه كرد. پیش از تشریح الگوریتم ادلمن در حل این مساله، اشاره به پاره ای نكات خالی از فایده نخواهد بود.

حل مسئله از الگوریتم ادلمن به صورت دستی حدود 7 روز وقت نیاز خواهد داشت، در صورتی كه برای حل مساله از روش عادی (آزمون و خطا) كمتر از یك ساعت زمان نیاز است كه نتیجه ناامید كننده ای است ولی زمانی كه 7 شهربه 70 شهر تبدیل شود، مساله برای قوی ترین سوپر كامپیوترهای امروزی نیز بسیار پیچیده خواهد بود، چرا؟

از این رو كه كامپیوترهای امروزی تمام مسیرها را باید به صورت منفرد آزمایش كنند كه این عمل نیز به صورت خطی «Line Ar» انجام می شود. (كامپیوترها سیلیكون قادرنیستند به صورت همروند یا موازی «Paralel» كار كنند) دقیقاً مانند اینكه شما یك دسته كلید و یك قفل دارید، مطمئناً نمی توانید همه كلیدها را یكجا آزمایش كنید.