اندازه‌گیری الكتریكی

نكته شایان ذكر در این مدار این است ه درست در پایان هشتمین ضربة ادواری، كلیة مدارهای دو ضربه ای در یك زمان تنظیم مجدد می شوند و لذا نصب كنتور برابر است با زمان تأخیر انتشار هر مدار دو ضربه ای. این امر نشان می‌دهد كه كنتور همگام می تواند با سیگنال ادواری فركانس بالاتر عمل كند و راه اندازی شود.

برخی تفاوتهای جزئی در زمان تأخیر انتشار مدارهای دو ضربه ای و تأخیر ایجاد شده توسط دریچه های AND مورد استفاده در مدار ممكن است،‌موجب انحراف از همگامی شود، اما این انحراف آنقدر اندك و جزئی است كه می توان آنرا نادیده گرفت. در این كنتور، دریچه های AND بر خلاف كنتور ناهمگام مورد استفاده قرار می گیرند، لذا می توان گفت كه افزایش سرعت با افزایش هزینة سخت افزار حاصل می گردد.

 در كنترهای ناهمگام، در زمان رمز گشایی دریچه ها، از آنها استفاده می‌شود، به تأخیر زمانی بین سیگنال ادواری و خروجی، سیگنال های    Q_Aبین خروجی Q_A و خروجی Q_B و بین خروجی Q_B و خروجی Q_C ممكن است در خروجی رمز گشایی دریچه های نقایص جزئی را ایجاد سازد، این نقایص و عیوب جزئی، در خروجی رمز گشایی دریچه ها و تنها به مدت چند نانو ثانیه می شوند و حتی نمی توانند روی اسیلوسكوپ دیده شوند. زمانیكه كنتور تنها برای شمارش ضربات مورد استفاده قرار می گیرد، این نقایص جزئی هیچ مسئله و مشكلی ایجاد نمی كنند، اما زمانیكه رمز گشایی دریچه ها برای حركت دادن مدارهای منطقی دیگر به كار رود این نقایص ممكن است بواسطه واكنش سریع دستگاه های TTL مورد استفاده در مدارهای منطقی، نتایج نادرستی را ایجاد سازند.

این مسئله نقایص جزئی در كنتور همگام بر طرف شده اند، زیرا در این كنتور كلیة مدارهای دو ضربه ای دریك زمان و هماهنگ با ساعت نصب می شوند و لذا هیچ تأخیر زمانی بین سیگنال های خروجی Q_C  Q_­B  Q_A  وجود ندارد.

كنتورها یا شمارنده های حلقه ای

در این كنتور، همانطور كه از نامشان پیداست، خروجی Q مدار دو ضربه ای و ورودی D مدار دو ضربه ای ردیفی، به طریقی متصل می شود كه به شكل یك حلقه به نظر می رسد. نمودار مداری یك كنتور حلقه ای در شكل نشان داده می شود. برای آغاز به كنتور حلقه ای، سیگنال Reset برای كنتور به كار می رود كه مدار دو ضربه ای A را از پیش تنظیم می‌كند و مدارهای دو ضربه ای دیگر مجدداً تنظیم می‌كند. حالا خروجی مدار دو ضربه ای برای Q_A بالاست و خروجی های دیگر، پائین هستند، لذا خروجی 0001 = Q_C  Q_­B  Q_A Q_D   حالا قبل از رسیدن ضربة ادواری اول تنها ورودی مدار دو ضربه ای B ، یعنی D_B بالاست و كلیة ورودیهای دیگر، پائین هستند. در طول انتقال اولین ضربة ادواری، كلیة سیگنالهای ورودی مدارهای دو ضربه ای به خروجی هایشان منتقل می شوند، لذا خروجی Q_C  Q_­B  Q_A Q_D ، 0010 می شود، طول انتقال دومین ضربة ادواری، مجدداً كلیه سیگنالهای ورودی مدارهای دو ضربه ای به خروجی هایشان منتقل می شوند، لذا خروجی Q_C  Q_­B  Q_A  Q_D ،0100 می شود، این امر در مورد ضربة ادواری بعدی ادامه می یابد و سیگنال ضربة بالا،‌ از اولین مدار دو ضربه ای به آخرین مدار دو ضربه ای و از آخرین مدار دو ضربه ای به اولین مدار دو ضربه ای و مجدداً به آخرین مدار دو ضربه ای حركت می‌كند.