آشنایی با همسران و مادران اهل بیت

خدیجه (مادر حضرت فاطمه (ع))

نام پدر حضرت خدیجه خویلد بن اسد بی عبدالغری بن قصی بن كلاب، از تیره‌ای معروف و از قهرمان قریش بود. خویلد در دوره‌ی جاهلیت مهتر طائفه‌ی خود بود.

خدیجه پیش از ظهور اسلام از زنان برجسته‌ی قریش به شمار رفته است. تا آنجا كه او را طاهره و سیده‌ی زنان قریش می‌خواندند. او در سال 68 قبل از هجرت به دنیا آمد. پیش از آنكه به عقد رسول اكرم (ص) درآید نخست زن ابوهاله هند بن نباش بن زراره و پس از آن زن عتیق بن عائد از نبی مخزوم گردید. وی از ابوهاله صاحب دو پرواز عتیق صاحب دختری گردید. اینان برادر و خواهر مادری فاطمه (ع)اند.

پس از این دو ازدواج، با آنكه زنی زیبا و مالدار بود و خواهان فراوان داشت، شوی نپذیرفت و با مالی كه داشت به بازرگانی پرداخت. تا آنگاه كه ابوطالب از برادرزاده‌ی خود خواست او هم مانند دیگر خویشاوندانش عامل خدیجه گردد، و از سوی او به تجارت شام رود و چنین شد. پس از این سفر تجارتی بود كه به زناشویی با محمد (ص) مایل گردید، خدیجه به هنگام ازدواج با محمد (ص) 40 سال داشت در حالی كه حضرت محمد (ص) 25 سال پیش نداشت. جز ابراهیم كه از كنیزكی آزاد شده به نام ماریه قبطیه متولد شد، قاسم و عبدالله همگی از خدیجه (ع)اند. قاسم در دو سالگی پیش از بعثت و عبدالله در مكه پیش از هجرت وفات یافتند. اما دختران به مدینه هجرت كردند و همگی پیش از فاطمه(ع) زندگی را به درود گفتند. خدیجه نخستین زنی بود كه به پیغمبر ایمان آورد. هنگامی كه پیغمبر دعوت خود را ‎آشكار كرد و ثروتمندان مكه روی درروی او ایستادند، و به آزار پیروان او و خود وی نیز برخاستند، ابوطالب برادرزاده خود را از گزند این دشمنان سرسخت حفظ می‌كرد، اما خدیجه نیز برای او پشتیبانی بود كه درون خانه بدو آرامش و دلگرمی می‌بخشید و برای همین خوی انسانی و خصلت مسلمانی بود كه رسول خدا پیوسته یاد او را گرامی می داشت. او در سخت‌ترین شرایط دوران رسالت پیامبر اسلام (ص) لحظه‌ای از حمایت و پشتیبانی حضرت محمد (ص) كوتاهی نكرد و سرانجام در شعب ابوطالب هنگامی كه همه‌ی مسلمانان در محاصره اقتصادی بودند، خدیجه (ع) به دیدار حق شتافت و پیامبر یكی از حامیان دلسوز خود را از دست داد.

هنگامی كه خدیجه با رسول خدا (ص) ازدواج كرد، زنان مكه از وی كناره‌گیری كرده و رفت‌و آمد خود را با او قطع كردند، خدیجه از این جهت غمگین شد تا چون به فاطمه حامله شد.