آیفل و نقش آن در گسترش مجموعه منابع الكترونیكی

امروزه منابع الكترونیكی و دسترسی به آنها یكی از مهمتر‌ین نیازهای كتابخانه‌ها و مراكز فرهنگی به شمار می‌رود كه دستیابی آسان واستفاده بهینه از آن نیاز به دانش و مدیریت خاصی دارد.

با توجه به گستردگی دانش وعلوم و فنون بشری، جایگزینی دسترسی آسان به منابع مورد نیاز بجای مالكیت منابع و تهیه تمامی‌ آنها، از اولویت بیشتری برخوردار بوده و بهترین طریقة نشر و اشاعه فرهنگ و دانش در مراكز اطلاع‌رسانی به ویژه كتابخانه‌ها می‌باشد. قیمت بسیار گران منابع از یك طرف و بودجه كم كتابخانه‌ها برای خرید آنها از طرف دیگر، عامل گرد هم آمدن نمایندگان كتابخانه‌های كشورهای مختلف و تشكیل كنسرسیوم‌های مختلف داخلی و خارجی شد. تشكیل این كنسرسیوم‌ها راهگشای بسیاری از مشكلات بوده است. چرا كه با صرف هزینه و وقت كمتر، منابع مختلف و متنوع‌تری تأمین شده و در اختیار پژوهشگران و محققان قرار می‌گیرد و كاربران نیز با دریافت آموزشهای لازم به شبكة بانكهای اطلاعاتی مختلف متصل می‌شوند.

كنسرسیوم خارجی «آیفل»:

از جمله كنسرسیوم‌های بین‌المللی، آیفل (EIFL)[1] می‌باشد كه به عنوان نمایندة كتابخانه‌های كشورهای گوناگون با دارا بودن اهداف غیرتجاری برای دریافت منابع بیشتر با قیمت مناسبتر با ناشران منابع دیجیتالی و یا كارگزاران آنها وارد مذاكره می‌شود. و وظیفه اصلی آن، زمینه سازی برای تجارت نشریات و محصولات الكترونیكی از طریق مذاكره با ناشر و كارگزار می‌باشد.

این سازمان غیرانتفاعی (NGO) كه در هلند به ثبت رسیده، از ائتلاف كتابخانه‌های پنجاه كشور در حال توسعه جهان كه موانع زیادی برای دسترسی به اطلاعات دارند از جمله كشورهای جهموری شوروی، آسیای جنوب شرقی، خاورمیانه و … تشكیل شده و فعالیت‌های اجتماعی و غیرتجاری خود را از سال 1999 آغاز كرد.