1. هزینه یابی چرخه عمر

بهای تمام شده و هزینه های یك محصول را از ابتدای تولد تا مرگ آن ( در چرخه عمر محصول) با استفاده از مراحل عمر یك محصول به عنوان هدف بهای تمام شده، تجمیع و تجزیه و تحلیل می نماید.

2- هزینه یابی زنجیره ارزش

در این رویكرد، اطلاعات بهای تمام شده مربوط به مرزهای سنتی سازمانی گسرترش یافته و عرضه كنندگان معامله گران و مشتریان را نیز در بر می‌گیرد. در این رویكرد برای محاسبه بهای تمام شده هدف و دستیابی به اهداف استراتژیك، بهای تمام شده و سهم هر یك از اعضای زنجیره ارزش مورد توجه و تأكید قرار می گیرد.

3- هزینه یابی ویژگی/كاركرد

در این رویكرد، اهداف كاهش بهای تمام شده بر منبای ارتباط با نیازهای مشتری و اهمیت نسبی این نیازها، به اجزای محصول تجزیه و تخصیص می یابد. به عنوان مثال اگر كاهش 20% بهای تمام شده در سال اول مد نظر باشد به تفكیك اجزای محصول ممكن است كاهش 10% مواد اولیه مصرفی و 10% در سایر هزینه ها به عنوان اهداف كمی معنی شوند.

4- هزینه یابی محرك طراحی

این رویكرد تأثیر طراحی روی بهای تمام شده زنجیره ارزش و چرخه عمر و همچنین اثقر تغییر ویژگیهای محصول روی بهای تمام شده نهایی، را مورد توجه قرار می دهند.

5- هزینه یابی عملیات

اطلاعات بهای تمام شده را در ارتباط با عملیات تولید و ساخت خاص مورد بررس قرار می دهد كه مستقیماً در فرآیند عملیاتی دخالت دارند.

6- هزینه یابی استاندارد

یك سیستم حسابداری مدیریتی است كه براساس ساعاتی كه ماشین آلات و نیروی كار در یك دوره زمانی معین در اختیار بخش تولید بوده است، هزینه ها را به محصولات اختصال می دهد. سیستم هزینه استاندارد مدیران را به ساختن محصولات غیر ضروری یا تركیب اشتباه محصولات ترغیب می كند چرا كه در این صورت مدیران می‌توانند با بهره برداری كامل از ماشین ها و نیروی كار خود، هزینه تمام شده محصول را به حداقل برسانند.

- تعداد و دوره تهیه گزارشات درون سازمانی در یك دوره ممكن است زیاد باشد.

4- با عنایت به مراجعی كه اطلاعات مدیریت بمنظور تصمیم‌گیری آنها تهیه می‌شود، ممكن تبعیت از اصول و روشهای حسابداری در اولویت ثانویه قرار گرفته و عامل اصلی تدوین اطلاعات فایده‌مندی آن در تصمیم‌گیری و مرتبط بودن اطلاع با انواع تصمیم می‌باشد.

نمونه‌هایی از موارد كاربرد اطلاعات مربوط به گزارشهای درون سازمانی شامل: برنامه‌ریزی، بودجه‌بندی، كنترل، قیمتهای خرید و فروش، مدیریت موجودیها، مدیریت وجه نقد و بودجه بندی‌های جاری و سرمایه‌ای می‌باشد.

3- اهداف صورتهای مالی و اطلاعات حسابداری

اهداف اصلی صورتهای مالی ارائه اطلاعات فشرده و شكل یافته درباره وضعیت مالی، عملكرد مالی و گردش وجوه نقد یك واحد تجاری بوده كه بر طیفی گسترده از استفاده‌كنندگان از اطلاعات و صورتهای مالی در اتخاذ تصمیمات اقتصادی مفید واقع گردد.

صورتهای مالی و اطلاعات حسابداری برآمده از سیستم‌های اطلاعاتی حسابداری همچنین نتایج وظیفه مباشرت مدیریت یا حساب دهی آنها در قبال منابعی كه در اختیارشان قرار گرفته است را منعكس می‌نماید. استفاده‌كنندگان از اطلاعات و صورتهای مالی بمنظور اتخاذ تصمیمات اقتصادی، غالباً  خواهان ارزیابی وظیفه مباشرت یا حساب دهی مدیریت میباشند. تصمیمات اقتصادی مزبور به عنوان نمونه شامل مواردی از قبیل فروش یا حفظ سرمایه‌گذاری در واحد یا واحدهای تجاری و انتصاب مجدد یا جایگزین نمودن مدیران جدید می‌باشد.

بدیهی است بدلیل اینكه اطلاعات و صورتهای مالی عمدتاً بیانگر اثرات مالی رویدادهای گذشته بوده و الزاماً در برگیرنده اطلاعات كیفی و غیرمالی نمی‌باشد. لذا برآورنده تمامی نیازهای اطلاعات طیف گسترده استفاده‌كنندگان از آن اطلاعات نبوده با اینحال صورتهای مالی نیازهای اطلاعاتی مشترك اغلب استفاده‌كنندگان را رفع می‌نماید.

4- اهداف گزارشگری مالی

با عنایت به آنچه كه در قسمت اهداف گزارشگری مدیریت به شكل اجمالی بیان گردید، بیان اثرات اقتصادی رویدادها و عملیات مؤثر بر وضعیت و عملكرد مؤسسات و سازمانها برای اشخاص خارج از مؤسسه ذینفع و یا ذیصلاح به دریافت اطلاعات مذكور بمنظور كمك در اخذ تصمیمات مالی می‌باشند، می‌‌تواند به عنوان هدف اصل گزارشگری مالی بیان گردد. چارچوبها و ابزار اصلی انتقال اطلاعات به اشخاص مزبور صورتهای مالی بوده كه اساساً در جهت دستیابی به اهداف بشرح زیر می‌باشد:[1]

1- گزارشگری مالی باید اطلاعاتی را فراهم نماید كه برای سرمایه‌گذاران و اعتباردهندگان فعلی و بالقوه و سایر استفاده‌كنندگان در تصمیم‌گیریهای سرمایه‌گذاری، اعطای اعتبار و سایر تصمیمات مشابه مفید واقع شود.

2- گزارشگری مالی باید اطلاعاتی را فراهم نماید كه سرمایه‌گذاران، اعتباردهندگان و سایرین را در ارزیابی امكان دسترسی به میزان وجوه نقد و نیز ارزیابی زمانی‌بندی و ابهام در مورد چشم انداز آتی جریان ورد وجوه نقد به واحد تجاری كمك نماید بدین خاطر كه برآورد فوق به شدت به دورنمای نقدینگی آتی واحد تجاری بستگی دارد.

3- گزارشگری مالی باید اطلاعاتی را در مورد منابع اقتصادی واحد تجاری، حقوق نسبت به منابع مذبور و اثرات رویدادها، فعالیتها و شرایطی كه منابع و حقوق مزبور را تغییر می دهد، ارائه كند.

4- گزارشگری مالی باید اطلاعاتی در مورد عملكرد واحد تجاری كه از طریق اندازه‌گیری سود  خالص و اجزای تشكیل دهنده آن بر مبنای فرض تعهدی مشخص می‌شود ارائه دهد.

5- گزارشگری مالی چگونگی تأمین و مصرف وجوه، استقراض و بازپرداخت دیون، توزیع سود سهام و سایر موارد توزیع منابع واحد تجاری بین صاحبان سهام و عوامل دیگری كه ممكن است بر نقدینگی یا توانایی واحد تجاری در ایفای به موقع تعهداتش تأثیر گذارد را افشاء نماید.

6- گزارشگری مالی باید اطلاعاتی در مورد نتایج حاصل از نظارت مدیران بر منابع واحد تجاری در ایفای مسئولیتهایی كه در قبال صاحبان سهام داشته‌اند را ارائه دهد.

سفارش ها:

هر شخص یا سازمانی ممكن است یك فتوكپی از این طرح ارائه شده – بنابر تقاضا و بدون هزینه تا تاریخ 11 مارس 2005 از طریق مكاتبه یا تماس با دفتر سفارشات GABS دریافت كند. به منظور كسب اطلاعات در مورد هزینه ها – برای كپی های اضافی و كپی هایی كه بعد از این تاریخ درخواست میشوند لطفاً با دفتر قبول سفارشات در آدرسی كه در زیر نشان داده شده تماس بگیرید.

بود استانداردهای حسابداری دولتی

4-1- خیابان مریت – كوچه هفتم

صندوق پستی 5116- 6856

شماره تماس: 0659-748-800-1

لطفاً كدپستی: 60GE را برای تولیدات ما بخواهید.

همچنین اعلامیه های GABS در وب سایت www.gasb.org ممكن است سفارش بدهند.

حق كپی با بورد استانداردهای حسابداری دولتی در سال 2004 است. كلیه حقوق محفوظ می باشد. حق استفاده از كپی ، از این كار، فقط برای استفادة شخصی یا درون سازمانی است و فروش یا انتشارات آن ممنوع می باشد. هر كپی دارای خط اعتباری زیر می باشد:

حق چاپ و تكثیر – 2004 از طریق بورد استانداردهای حسابداری دولتی می باشد. كلیه حقوق محفوظ می باشد و بدون اجازه ممنوع می باشد.

قابل توجة گیرنده – طرح ارائه شده:

بورد استانداردهای حسابداری دولتی به منظور پیشرفت استانداردهای دولت و حسابداری دولتی محلی و گزارش های مالی مسئول است. برای آنكه (a به اطلاعات مفید برای كاربران گزارش های مالی منجر خواهد شد و (b محكوم را كه شامل ناشران – شنوندگان و كاربران گزارش های مالی هستند. هدایت و آموزش می دهد.

مراحل فرآیند هزینه، كه ما قبل از توزیع استانداردهایمان بررسی كردیم، طراحی می شوند تا كمك به مشاركت عمومی بورد در فرایند تنظیم استانداردها كنند. بعنوان قسمتی از فرآیند هزینه ،‌ما این چهارمین تنظیم طرح ارائه شدة صورتحساب پیشنهادی در حسابداری را برای سودهای پایانی بیان می كنیم. این صورتحساب پیشنهادی بر راهنمای مربوط به سودهای پایانی خاص ارجحیت خواهد داشت كه شامل انجمن ملی در 8 توضیح حسابداری دولتی با عنوان موضوعات خاص حقوق بازنشستگی همانطوریكه بهبود یافت، میشود و در جایگاه خودش شرایط اندازه گیری تشخیص و آشكارسازی را برای تمام اشكال سودهای پایانی ایجاد خواهد كرد.

ما نظرات شما را در تمام موضوعات این صورت حساب پیشنهادی – كه در قسمت بعدی درج شده خواستاریم. چون این صورتحساب پیشنهادی،‌ممكن است قبل از اینكه بعنوان صورت حساب نهایی در آورده شود، كاهش یابد و مهم است كه شما در تمام جنبه هایی كه موافق هستید به همان نسبت كه مخالف هستید اظهارنظر كنید. به منظور آسان كردن تجزیه و تحلیل ‌از توضیحات نامه ها (یا مراسله ها ) بهتر است هر وقت دلایل دیدگاه هایتان را بیان می كنید، شامل پیشنهادهایی باشد كه معتقدید باید بررسی شوند.

موضوع:

پاراگراف 8 این صورت حساب پیشنهادی ، شرایط اندازه گیری در مورد سودهای  مربوط به مراقبت های بهداشتی را توضیح می دهد كه شامل سودهای مهمی می باشد كه تحت عمل یكپارچگی تطبیق بودجه چند هدمن (COBRA)بوجود می آید. و این از طریق سود مشخص شده حقوق بازنشستگی یا دیگر طرح مزایای كارمندان سابق ایجاد نمی شود. تحت عنوان این طرح پیشنهادی – كارمندی كه سود نهایی را در شكل سودهای مراقبت بهداشتی، در گروهی كه شامل كارمندان فعال می باشد، عنوان می‌كند، نیاز دارد قیمت مراقبت بهداشتی برای كارمندان نهایی را از قیمت كارمندان فعال در گروه جدا كند. طرح پیشنهادی به چنین سودهای نیاز خواهد داشت تا براساس قیمت كل مطالبة پیش بینی شده ( یا قیمت تقریبی بیشتر كه با سن تطبیق داده شده ،‌برای كارمندان نهایی اندازه گیری شود. این شرایط ، مانند همة تداركات، صورت حساب پیشنهادی، نیاز ندارد برای آیتم های بی اهمیت به كار برده شود.

روش اندازه گیری پیشنهادی بستگی به روش اندازه گیری مراقبت های بهداشتی دارد كه بعنوان قسمتی دیگر از طرح سود كارمندان سابق (OPEB) – طبق صورت حساب شماره 45 – با عنوان حسابداری و گزارش مالی توسط كارمندان دربارة سودهای كارمندان سابق بجز حقوق بازنشستگی پیش بینی می شود.

و نظریه احتمال و

دیگر شعب ریاضی) را بدهد.

یكی از روش‌هائی كه بطور كلی در علوم اجتماعی نقش اساسی برای مشاهده و پردازش و تحلیل وجود دارد. (و گاهی اوقات منحصر به فرد می‌باشد)، روش‌های علم آمار و آمار ریاضی است.

نتایج مشاهدات انبوه مربوط به امور مالی (منجمله حسابداری و حسابرسی) نیز در حال حاضر می‌تواند با روش‌های این علوم مورد مطالعه قرار گیرد.

البته مدت زمانی طولانی نیست كه در ایران نیز در بعضی مسائل امور مالی (حسابداری و حسابرسی) از روش های آمار بخصوص از روش‌های نمونه‌گیری در آمار ریاضی برای مطالعه مسائل حسابداری بخصوص بازرسی كیفیت اسناد حسابداری استفاده شده است. مثلاً یكی از سازمان‌هائی كه برای رسیدگی به انبوه اسناد حسابداری خود از آنالیز دنباله‌ای با موفقیت استفاده كرده است دیوان محاسبات در زمان ریاست آقای صفاتی دزفولی است. نویسنده امیدوار است كه بعد از آن نیز دستگاه‌ها و مؤسسات بتوانند از این[1] روش‌های كارا استفاده كنند

1- مفاهیم و روش های آماری

برای مطالعه و توصیف عمیق‌تر جامعه و توزیع صفت متغیر در آن، نیاز به مفاهیم و روش‌های سطح بالا و پیشرفته، بخصوص روش‌های تحلیلی لازم است كه امكان استفاده از گنجینه علوم ریاضی (آنالیز ریاضی، آمار ریاضی،

در سال 1936 بر اساس APB شماره 3 تهیه صورت تغییر در وضعیت مالی توصیه گردید ولی تهیه آن اجباری نشد. در ابتدای سال 1971 كمسیون بورس اوراق بهادار آمریكا تهیه این صورت مالی را برای شركتهای پذیرفته شده در بورس الزامی نمود. در پاسخ به عمل كمیسیون بورس اوراق بهادار آمریكا، APB شماره 19 در سال 1971 منتشر شد. این بیانیه جایگزین APB شماره 3 گردید. در نتیجه تهیه صورت تغییرات در وضعیت مالی را الزامی نمود. تهیه صورت جریان وجوه به جای صورت جریان نقد منعكس كنندة تمایل FASB به گزارشگری بر مبنای اصل نقدی به عنوان یك مكمل برای صورت سود و زیان و ترازنامه ای می باشد كه بر اساس فرض تعهدی تهیه می‌شود. صورت جریان وجوه نقد، صورت تغییرات در وضعت مالی وجوهی می‌باشد كه به عنوان وجه نقد طبقه‌بندی می‌شود. APB شماره 19 تهیه یكی از 2 صورت فوق را الزامی نمود. بیشتر شركتها تغییر در وجوه را به عنوان تغییر در سرمایه درگردش در نظر گرفتند و آنرا تهیه نمودند. زیرا صورت گردش وجوه نقد یك حالت ساده و ویژه از صورت تغییر در وضعیت مالی می‌باشد.

این فصل با تجزیه و تحلیل منطق زیربنایی صورت تغییر در وضعیت مالی شروع می‌شود.

همچنین تحقیقات تجربی و تئوریكی در این فصل بررسی می‌شود:

دامنه كاربرد

2. الزامات این استاندارد باید در ارائه كلیه “ صورتهای مالی با مقاصد عمومی ” كه بر اساس استانداردهای حسابداری تهیه و ارائه می شود ، بكار گرفته شود .
3. صورتهای مالی با مقاصد عمومی ( كه از این پس صورتهای مالی نامیده می شود ) برای پاسخگویی به نیازهای استفاده كنندگانی تهیه می شود كه در موقعیت دریافت گزارشهای متناسب با نیازهای اطلاعاتی خاص خود نیستند . صورتهای مالی به طور

جداگانه یا همراه با سایر گزارشها ، جهت استفاده عموم ارائه می شود . مفاد این استاندارد برای صورتهای مالی تلفیقی گروه واحدهای  تجاری نیز كاربرد دارد .

4. در این استاندارد واژه هایی بكار گرفته می شود كه در واحدهای تجاری ( انتفاعی ) اعم از خصوصی یا عمومی كاربرد دارد . واحد های غیرانتفاعی برای بكارگیری الزامات این استاندارد ممكن است نیازمند انجام تعدیلاتی در عناوین اقلام اصلی صورتهای مالی خود یا ارائه اطلاعات بیشتر باشند .
5. نحوه ارائه داراییهای جاری و بدهیهای جاری بخشی از موضوع این استاندارد است لیكن به طور جداگانه در استاندارد حسابداری شماره 14 مطرح شده است .

هدف صورتهای مالی

6. هدف صورتهای مالی ‏، ارائه اطلاعاتی تلخیص و طبقه بندی شده درباره وضعیت مالی ، عملكرد مالی و انعطاف پذیری مالی واحد تجاری است كه برای طیفی گسترده از استفاده كنندگان صورتهای مالی در اتخاذ تصمیمات اقتصادی مفید واقع شود . صورتهای مالی همچنین تنایج ایفای وظیفه مباشرت مدیریت یا حسابدهی آنها را در قبال منابعی كه در اختیارشان قرار گرفته است ، نشان می دهد . به منظور دستیابی به این هدف ، در صورتهای مالی یك واحد تجاری اطلاعاتی درباره موارد زیر ارائه می شود :

الف . داراییها ،

ب. بدهیها ،

ج . حقوق صاحبان سرمایه ،

د . درآمدها ،

ه . هزینه ها ، و

و . جریانهای نقدی .

این اطلاعات ، همراه با سایر اطلاعات مندرج در یادداشتهای توضیحی ، استفاده كنندگان صورتهای مالی را در پیش بینی جریانهای نقدی آتی واحد تجاری و خصوصاً در زمانبندی و اطمینان از توانایی آن در ایجاد وجه نقد كمك می كند .

مسئولیت صورتهای مالی

7. مسئولیت تهیه و ارائه صورتهای مالی با هیأت مدیره یا سایر اركان اداره كننده واحد تجاری است .

اجزای صورتهای مالی

8. مجموعه كامل صورتهای مالی شامل اجزای زیر است :

الف . صورتهای مالی اساسی :

1. ترازنامه ،
2. صورت سود و زیان ،
3. صورت سود و زیان جامع ، و
4. صورت جریان وجوه نقد .

ب . یادداشتهای توضیحی .

ملاحظات كلی

ارائه مطلوب و رعایت استانداردهای حسابداری

9. صورتهای مالی باید وضعیت مالی ، عملكرد مالی و جریانهای نقدی واحد تجاری را به نحو مطلوب ارائه كند . تقریباً در تمام شرایط ، اعمال مناسب الزامات استانداردهای حسابداری همراه با افشای اطلاعات اضافی در صورت لزوم ، منجر به ارائه صورتهای مالی به نحو مطلوب می شود .
10. هر واحد تجاری كه صورتهای مالی آن طبق استانداردهای حسابداری تهیه و ارائه می شود باید این واقعیت افشا كند . در صورتهای مالی نباید ذكر كرد كه این صورتها طبق استانداردهای حسابداری تهیه شده است ، مگر اینكه در تهیه صورتهای مزبور مفاد تمام الزامات مندرج در استانداردهای مربوط رعایت شده باشد .
11. بكارگیری نامناسب استانداردهای حسابداری ، از طریق افشا در یادداشتهای توضیحی ، جبران نمی شود .
12. در موارد بسیار نادر ، چنانچه مدیریت واحد تجاری به این نتیجه برسد كه رعایت یكی از الزامات استانداردهای حسابداری ، صورتهای مالی را گمراه كننده می سازد و بنابراین انحراف از آن به منظور دستیابی به ارائه صورتهای مالی به نحو مطلوب ضروری است ، باید موارد زیر را افشا كند :

الف . این مطلب كه بنا به اعتقاد مدیریت واحد تجاری ، صورتهای مالی ، وضعیت مالی ، عملكرد مالی و جریانهای نقدی واحد تجاری را به نحو مطلوب منعكس می كند ،

ب. تصریح اینكه صورتهای مالی از تمام جنبه های با اهمیت مطابق با استانداردهای حسابداری می باشد ، به استثنای انحراف از الزامات یك استاندارد حسابداری كه به منظور ارائه مطلوب صورتهای مالی انجام گرفته است ،

ج . استانداردی كه الزامات آن رعایت نشده است ، ماهیت انحراف شامل شیوه حسابداری مقرر در استاندارد ، اینكه چرا كاربرد شیوه مقرر در استاندارد صورتهای مالی را گمراه كننده می سازد و شیوه حسابداری بكار گرفته شده ، و

د . اثر مالی انحراف بر سود و زیان خالص ، داراییها ، بدهیها و حقوق صاحبان سرمایه در هر یك از دوره های مورد گزارش .

13.  برای ارائه صورتهای مالی به نحو مطلوب ، رعایت موارد زیر الزامی است :

الف . انتخاب و اعمال رویه های حسابداری طبق مفاد بند 17 ،

ب . ارائه اطلاعات شامل رویه های حسابداری ، به گونه ای كه اطلاعات ، مربوط ، قابل اتكا ، قابل مقایسه و قابل فهم باشد ، و

ج . ارائه اطلاعات اضافی در مواردی كه رعایت الزامات مقرر در استانداردهای حسابداری برای درك اثر معاملات یا سایر رویدادهای خاص بر وضعیت مالی و عملكرد مالی واحد تجاری توسط استفاده كنندگان صورتهای مالی كافی نباشد .

14. در موارد نادر ممكن است كاربرد الزامات یك استاندارد حسابداری به ارائه صورتهای مالی گمراه كننده ، منجر شود . این امر تنها در مواردی روی می دهد كه شیوه مقرر در استاندارد مورد نظر به وضوح نامناسب باشد ، به گونه ای كه نتوان از طریق كاربرد الزامات آن استاندارد یا یه وسیله افشای اطلاعات اضافی ، به ارائه صورتهای مالی به نحو مطلوب دست یافت . این موضوع كه كاربرد یوه دیگر نیز می تواند به ارائه صورتهای مالی به نحو مطلوب منجر شود ، به تنهایی برای توجیه انحراف لز شیوه مقرر ، مناسب نیست .
15.