بررسی ایزومری در اكسیم حاصل از 2- (4- ترسیوبوتیل - 1- سیكلوهگزنیل)- 4- ترسیوبوتیل سیكلوهگزانون
با پیدایش شیمی داروئی با تلفیق شیمی آلی سنتیتك، جنبههای فارماكلوژیك و اهداف بالینی به تحولی شگرف در علم داروسازی منتهی شد تهیه تركیبات رهبر توسط علم شیمی و تطبیق آن با مقاصد درمانی بوسیله مطالعات بالینی مسیر تحقیقات را به سمت تولید دستههای داروئی جدید سوق داده است بیشك موفقیت علم پزشكی در سالهای اخیر تا حد زیادی مرهون این كشفیات است البته پیشر |
دسته بندی | علوم پایه |
فرمت فایل | doc |
حجم فایل | 4068 کیلو بایت |
تعداد صفحات فایل | 171 |
-1- اكسیمها و كاربرد آنها:
اكسیمها به نحو گستردهای در خالصسازی و شناسائی تركیبات كربونیلدار استفاده میشوند. [1].
همچنین گروه عاملی اكسیم، آمید و لاكتام با داشتن خواص داروئی و بیولوژیكی متفاوت، كاربردی وسیع در فرآیندهای بیوسنتزی، كشاورزی، داروسازی و ساخت رنگها در صنعت دارند [2].
تركیبات كربونیل محافظت شده نظیر اكسیمها به دلیل سهولت تهیه و پایداری خوب برای شیمیدانان آلی از ارزش زیادی برخوردارند و روشهای مختلفی برای محافظت زدائی آنها گزارش شده است. [5-3 ]. اكسیمها حد واسطهای مهمی در شیمی آلیاند كه در تهیه آمینها [6]، آمیدها [7] یا لاكتامها [8] و شناسایی آلدئیدها و كتنها [1] بكار میروند.
همچنین، همانطور كه گفته شد، عامل اكسیم و مشتقات آن در اغلب تركیبات داروئی وجود دارند [9].
اكسیمها كاربردهای درمانی وسیعی دارند از جمله این كاربردها:
- به عنوان آنتی دوت مسمومیت با گازهای جنگی
- به عنوان آنتی دوت مسمومیت با سموم ارگانو فسفره
- به عنوان ضد قارچ
- به عنوان علفكش
- به عنوان ضد كرم
- و ...
در این بخش سعی میگردد آثار فارماكولوژیك اكسیمها و كاربردهای آنها بر اساس مقالات بدست آمده بررسی گردد.
1-1-1- اثر اكسیمها به عنوان آنتی دوت گازهای جنگی:
آسیب ناشی از مواد شیمیائی در عملیات نظامی برای اولین بار در جنگ جهانی اول (1918-1914) زمانی كه گاز كلرینChlorin Gase در یك باد ملایم از سیلندرهای بزرگ به محیط خارج انتشار یافت صورت گرفت. از آن پس مواد شیمیائی متعددی در جنگ جهانی اول بكار رفت در آن زمان از مواد تاول زائی به نام گاز خردل Mustardgas استفاده میشد كه بالاترین آسیب جنگی را در آن زمان ایجاد كرد [10].
در اواخر جنگ جهانی دوم گازهای اعصاب یا Nerve Gases توسط آلمانیها كشف گردیدند. به همین دلیل گازهای عصبی سارین، سومان و تابون را عوامل G – مینامند. در سال 1955 دسته بزرگتری از گازهای عصبی در یك لابراتوار تجارتی تولید حشرهكش كشف گردید. این تركیبات تازه با عنوان عوامل V – شناخته شدند.
اكثر این تركیبات در حین آزمایشاتی كه برای تهیه حشرهكشهای ارگانو فسفره صورت میگرفت سنتز شدند.