در استنباط از یافته های این پژوهش، دلایل متعددی در پاسخ به سؤال فوق ، گردآوری و دسته بندی شده و همراه با هر مورد، راه حلهایی برای اجتناب از این امر و در نتیجه دستیابی به عملكرد مطلوب به مدیران توصیه گردیده است.

نتایج حاصل از این تحقیقات، در كتابی تحت عنوان “چرا كاركنان، كاری را كه از آنان انتظار می رود، انجام نمی دهند؟ و در این باره چه باید كرد؟” از سوی “فردیناند، ف. فورنیس” به رشته تحریر درآمده است. از آنجا كه یافتها و راه حلهای ارائه شده، از موضوعات سودمند و كاربردی است، در این نوشته با رعایت اختصار به بیان آنها می پردازیم.

واژگان كلیدی: نیروی انسانی ، مدیریت نیروی انسانی ، تشویق و تنبیه ، نظارت و ارزیابی ، برنامه ریزی

1- كاركنان دلایل و ضرورت انجام دادن كار را نمی دانند

گاهی اوقات مدیران می خواهند كاركنان بدون هیچ گونه پرسشی كار خود را انجام دهند. دلایلی هم برای این كار دارند؛ مثلاً اینكه آنها حقوق دریافت می كنند و باید كارشان را انجام دهند یا اینكه مدیر وقت ندارد كه به پرسشهای آنها پاسخ بگوید و … در نتیجه كاركنان بر اثر عدم آ؛اهی از علت وجودی و اهمیت كار، آن را انجام نمی دهند. اهمیت كار و بیان علت آن از بعد فواید و مضاری كه برای سازمان و همچنین نتایجی كه برای كاركنان در بردارد، باید برای آنان به نحو مطلوب توضیح داده شود. اینكه چرا كاری باید انجام شود و نیز اینكه چرا باید فرد خاصی آن را انجام دهد، این نكته باید برای فرد مزبور نیز روشن باشد، در غیر اینصورت عملكرد او نامطلوب خواهد بود.

در بسیاری از موارد ، مدیران از اهمیت كارها آگاهی دارند ولی كاركنان از این موضوع بی اطلاع اند. در نتیجه، ممكن است آن را بی اهمیت بدانند و اقدام نكنند. در چنین مواردی تنها با نظارت شدید ممكن است كاركنان كارها را انجام دهند ولی این وضعیت نمی تواند ادامه داشته باشد و راه حل اساسی آن است كه دلیل انجام دادن كار برای كاركنان روشن باشد.

راه حلهای مدیر برای پیشگیری:

الف ) مدیر باید قبل از واگذاری كار، كاركنان را از علت و ضرورت انجام دادن كاری كه به خاطر آن به استخدام در آمده اند، آگاه كند. منافع و مضاری كه برای سازمان دارد و نحوة ارتباط و تأثیر و تأثر با واحدهای دیگر و همچنین مأموریت سازمان را برای آنان تشریح نماید.

ب) مدیر اگر می خواهد اقدامی در جهت حل مشكل برای بهبود كیفیت كار انجام دهد، باید مسئله را به تفصیل توضیح دهد و اهداف را كاملاً مشخص سازد، راه حلها را مشروحاً مورد بحث قرار دهد و مزایا و مضار مورد انتظار را روشن كند.

ج) هنگامیكه كار دشواری است یا عواقب فوری خوشایندی ندارد، منافع بلندمدت ناشی از انجام دادن آن را تشریح و تبیین نماید.

د) توقع نداشته باشد آنان صرفاً برای حفظ حیثیت و مباهات سازمان كوشش كنند بلكه باید كاركنان را در مقداری از منافع حاصل سهیم گرداند.

هـ) پاداشهایی كه بر اثر عملكرد خوب نصیب آنان خواهد شد، از قبیل: حیثیت، دانش افزایی ، موقعیت ، آسایش و امنیت و پاداش مالی را برای آنها توضیح دهد. همچنین تنبیه هایی كه در نتیجة عملكرد نامناسب و ضعیف مانند از بین رفتن حیثیت، عدم امنیت شغلی و محرومیت از دریافت وجوه و … متوجه آنان می شود، به روشنی بیان كند تا از عواقب عملكرد خود، آگاهی كامل یابند و برای تنبیه و احیاناً خاتمه كار ،‌اتمام حجتی شده باشد.