سیستم كنترل
هر سیستم كنترلی را به سه بخش اصلی میتوان تقسیم كرد ورودی بخش پردازشگر و خروجی سیگنالهای ورودی توسط مبدلها كه كمیتهای فیزیكی را به سیگنالهای الكترونیكی تبدیل میكنند فراهم میشوند یك سیستم كنترل باید بتواند بر طریقه عملكردی یك فرآیند دخالت و تسلط داشته باشد این كار با استفاده المانهای خروجی، از قبیل پمپها، موتورها، پیستونها، رلهها و … انجام |
دسته بندی | فنی و مهندسی |
فرمت فایل | doc |
حجم فایل | 21 کیلو بایت |
تعداد صفحات فایل | 32 |
كنترلكنندههای قابل برنامهریزی (PLC)ها:
PLCها به عنوان جانشینی برای سیستمهای منطقی رلهای و تایمری غیرقابل تغییر توسط اپراتور طراحی شدند تا به جای تابلوهای كنترل متداول قدیمی استفاده شوند. این كار به وسیله برنامهرزی آنها و اجرای دستورالعملهای منطقی ساده كه اغلب به شكل دیاگرام نردبانی است، صورت میگیرد. PLCها دارای یك سری توابع درونی از قبیل: تایمرها و شمارندهها و شیفت رجیسترها میباشند كه امكان كنترل مناسب را، حتی با استفاده از كوچكترین PLC نیز، فراهم میآورند.
یك PLC با خواندن سیگنالهای ورودی، كار خود را شروع كرده و سپس دستورالعملهای منطقی (كه قبلاَ برنامهریزی شده و در حافظه جای گرفته است) را بر روی این سیگنالهای ورودی اعمال میكند و در پایان، سیگنالهای خروجی مطلوب را برای راهاندازی تجهیزات و ماشینآلات تولید مینماید. تجهیزات استانداردی درون PLCها تعبیه شدهاند كه به آنها اجازه میدهد مستقیماَ و بدون نیاز به واسطههای مداری یا رلهها، به المان خروجی یا محرك (actuator) و مبدلهای ورودی (مانند پمپها و سوپاپها) متصل شوند.
با استفاده از PLCها، اصلاح و تغییر یك سیستم كنترل بدون نیاز به تغییر محل اتصالات سیمها ممكن شده است.
برخی ویژگیهای خاص، آنها را ابزاری مناسب جهت انجام عملیات كنترل صنعتی نموده است.