دوام تمدن بشری و قوام حیات ملل

همه مورخان و كلیة استادان علم تاریخ به این نكته واقفند، كه مادر دهر تا كنون كمتر مرد بزرگی مانند نادر بوجود آورده باشد، نبوغ فرماندهی، استعداد كشورگشائی، و هوش خداداری نادر، نمی توان شك كرد.[1]

نادر طفل بود كه پدرش از دنیا رفت، نادر به دلیل كمی سن نتوانست حاكم قلعه كلات شود به همین دلیل عمویش به این مقام رسید.[2]

وقتی نادر به سن جوانی رسید عمویش این مقام را به او تعویض نكرد، به بهانه جوان بودن نادر، و نادر از طایفه خود فاصله گرفت، و وارد مشهد شد و حاكم خراسان او را به نیابت ایشیك آقاسی باشی معین كرد. و با رشادت و شجاعتی كه داشت در ظرف چند سال به منصب مین باشی گری رسید و تا سن سی سالگی بر این مقام بود و همیشه آثار شجاعت و عزم متین از او دیده میشد.

با حملات تركمن‌ها به خراسان  نادر به فرماندهی قشون منصوب شد و رشادتهای زیادی از خود نشان داد و تركمنتن را شكست داد.[3]

اگر چه نادر در ایام سلطنت خویش درب طلائی بریا حضرت امام رضا (ع) بنا نكرد و او می خواست مشهد را پایتخت دائمی خود سازد.[4]

اما در قسمت سیاست و كشورداری نادر چندان استعدادی نداشت و هر چه بنا كرد بی اساس و بی پایه بود. چنانكه امپراتوری وسیع وی در نتیجه همین ضعف تشكیلات پس از مرگش در هم پاشید.[5]