بررسی و مقایسه تئوریهای دانشگاهی و عملیات اجرایی در كارگاه:

«شما اصلاً به تئوریهایی كه در كلاسهای دانشگاه فراگرفته اید كاری نداشته باشید.»

در بدو ورود به كارگاه ساختمانی این جمله به گوش می رسد و تقریباً همه دانشجویانی كه برای اولین بار به كارگاه ساختمانی قدم می گذارند با جملاتی كه این مضمون را دارند آشنا هستند. بسیار جای تاسف و نگرانی است كه ما در دو مرحله از زندگی یعنی فراگیری و بكارگیری، شكافی عمیق تصور كرده كه هیچ پلی ارتباط بین آن دو را میسر نمی سازد.

چه بسا اگر مهندسین و مسئولین كارگاهها در اجرا به مطالب فرا گرفته در تئوریات نظری داشتند و از آنها كمك می گرفتند و وسواسهای آن زمان خود را حفظ می‌كردند كارها بسیار عالی تر انجام می گرفت و ساختمانهایی بسیار مطمئن تر بنا می شد بطوریكه دغدغه خاطر چندانی در زلزله های عادی وجود نداشت. حال آنكه نگاهها بیشتر متوجه صرفه اقتصادی بوده تا موارد دیگر. بطوریكه حتی در كارهای دولتی نیز این پارامتر از اهمیت فاحشی نسبت به دیگر پارامترها از قبیل ایمنی، آسایش، توسعه آینده، زیبایی و… برخوردار می باشد.

مورد دیگری كه نظر من را به خود جلب كرد و باعث تاسف من شد تاثیرپذیری برخی از مهندسان و صاحبنظران كارگاه از بناها و استاد كارهای جزء بود. بطوریكه این آقایان حتی به خود زحمت فكر كردن به عواقب آن كار را نمی دادند، حال تجزیه و تحلیل آن پیشكش.

عكس العمل نادرست كارگاهیان در مورد نظرات دانشجویان فیزیكی از نقصهای كارگاه می باشد، هرچند خود آنان نیز بعداً آن نظریات را كاملاً تصدیق می كنند اما در عمل به كار نمی برند.

مراحل طراحی ساختمان:

فاز 1: (مرحله اول)   A- مطالعات     B- ارائه طرح فیزیكی مقدماتی

فاز 2: تهیه نقشه های اجرایی و گزارشات محاسبات فنی

فاز 3: اجرا طرحها و نقشه ها

فاز 1:

الف- مطالعات: قبل از احداث هر ساختمانی بسته به نوع كاربری (خاص مثل فرودگاهها، بنادر، ترمینالها، راه آهن و… یا عام مثل مسكونی، آموزشی، اداری، تجاری، بهداشتی درمانی و…) باید مطالعاتی در مورد آن انجام دهیم. مثلاً محل قرار گرفتن زمین، مقاومت زمین (آزمایش خاك محل)، برای احداث سازه چگونگی تابش آفتاب در محل احداث سازه، بررسی شرایط جوی (باد، باران، رطوبت، گرما، سرما، برف و…) استفاده از بهترین مصالح با در نظر گرفتن موقعیت های مطالعه شده.