نقش تغذیه در ورزشكاران

لازمه فعالیت بیشتر استفاده زیادتر از قندهاست

یك فعالیت مختصر سی دقیقه ای احتیاج به غذای خاصی ندارد. اگر غذای ما متعادل باشد ذخیره های بدنمان برای این نوع تلاشها كافیست. در عوض برای یك فعالیت طولانی مثلاً گردش در كوهستان انرژی بیشتری صرف خواهد شد و می باید از غذای خاصی استفاده كرد.

در سال 1939 دو نفر از پژوهشگران دست به كار یك آزمایش شدند تا به دقت اثر تغذیه را بر روی تحمل انسان مشخص كنند.

آنان از داوطلبین خواستند كه در طول یك هفته خود را تسلیم یكی از سه نوع رژیم غذایی زیر كنند:

گروه اول رژیم غذایی پرچربی

گروه دوم رژیم غذایی پرقند

گروه سوم از رژیم غذایی گروه اول و گاهی از رژیم غذایی گروه دوم استفاده نمایند. سپس هر كدام از این سه گروه راملزم به دوچرخه سواری و پا به ركاب زدن كردند تا مسافت مورد نظر را طی نمایند.

[نتیجه ] : گروهی كه از غذاهای پرچربی استفاده كرده بودند بطور دقیق و واضح مسابقه را به نفع خود به اتمام رساندند. یعنی چهارساعت تلاش و فعالیت بدون وقفه.

گروه سوم با استفاده از 2 نوع غذا توانستند 2 ساعت به ركاب زنی بپردازند و گروه دوم فقط یك ساعت و نیم ركاب زدند.

آب : یك ضرورت

در شرایط طبیعی بدن انسان روزانه تقریباً به سه لیتر آب نیاز دارد. نیمی از آن بوسیلة تغذیة متعادل برآورده می شود و نیمة دیگر به طریق آشامیدن آب یعنی 5/1 لیتر در روز.

وقتی دست به كار ورزش می شویم مخصوصاً اگر هوا گرم باشد بواسطه تعرق ، مقداری آب بدن را از دست می دهیم واحتیاج آدمی به آب بیشتر می شود كه میزان آن ممكن است تا 10 لیتر هم برسد. برای مقایسه بد نیست بدانید كه یك فرد كم حركت یا گوشه نشین كه در نقاط سردسیر زندگی میك ند روزانه به كمتر از یك لیتر آب احتیاج دارد ولی یك انسان كه در مناطق استوائی به فعالیت های شدید بدنی می پردازد از 10 لیتر هم بیشتر به آب نیازمند است.