كمدی الهی در ادبیات جهان

همچنین نظریات جالبی در مورد كمدی الهی از جانب بزرگان ادب جهان وجود دارد كه از جمله آن می‌توان به نظر « شاتوبریان» نویسنده بزرگ فرانسوی اشاره كرد كه می‌گوید: « از این توده در آمیخته و فشرده استعارات و تمثیلات قرون وسطائی كه با مقیاس ذوق امروزی ما به نظر ثقیل و غیر قابل هضم می‌آید قاعدتاَ باید اثری خسته كننده و ملال‌انگیز پدید آید ولی از همین مجموع با دست دانته یكی از بزرگترین شاهكارهای ادبیات جهان پدید آمده است.»

و یا « ادگاركنیه» فیلسوف و مورخ معروف فرانسوی می‌گوید:

« كمدی الهی اودیسه جهان مسیحیت است. سفر نوع انسان است به دیار ابدیت و راهی است كه از آدمی‌شروع می‌شود و به خداوند پایان می‌یابد.»

زندگی دانته

دانته آلیگیری در ماه مه سال 1265 در شهر فلورانس به دنیا آمد، دوران كودكی خود را در محیط بسیار آشفته كه حاصل جنگهای داخلی بین دو گروه « گوئلفی» ( طرفدار پاپ آزادی ایتالیا از نفوذ آلمان بودند كه خاندان دانته هم از این گروه بودند) و « گیبلینی» ( طرفدار امپراطوری مقدس رم و ژرمن  بود، ) گذراند.

از تحصیلات اولیه او اطلاعات چندانی در دست نیست. ظاهراَ وی در دانشگاه « بولوینا» كه در آن عصر شهرت خاص داشت و نیز در دارالتعلیم فرقه مذهبی « برادران كهتر» ( برادران روحانی فقیر) در شهر سانتا كروچه تحصیل كرد وی قسمت عمدة‌ رشد فكری و فلسفی خود را مرهون دانشمند بزرگی بنام « برونتولاتینی» بود.

در دوران كودكی عاشق دختری به نام « بئاتریس» شد و همین دختر راهنمای سفر دانته به بهشت بود ده سال بعد وی نخستین نغمه‌های عاشقانه خود را به خاطر این دختر سرود. ولی این عشق تا آخر به صورت افلاطونی باقی ماند. زیرا بئاتریس با مردی دیگر ازدواج كرد و اندكی بعد در سال 1290 در 24 سالگی مرد. این مرگ نابهنگام روح دانته را تكان داد و او را كه هنوز شاعری تازه كار بود چنان آماده شاعری كرد كه عاقبت بصورت یكی از بزرگترین شاعران تاریخ جهانش درآورد.

در سال 1293 وی شاعر مشهوری شده بود و یكی از رهبران مكتب ادبی به نام « سبك ملایم نو» به شمار می‌رفت این سبك شبیه سبك رمانیتك قرن نوزدهم طرفدار بیان احساسات و عواطف قبلی بود.

دانته در سن سی‌سالگی به فعالیتهای سیاسی پرداخت و به علت مخالفتهایی كه با پاپ انجام داده بود تبعید و از فلورانس رانده شد و به شهرهای مختلفی سفر كرد ولی آخرین منزل این سفر غربت 20 ساله شهر « راونا» بود و دانته در همین شهر تا سال 1321 اقامت كرد و سرانجام در همین سال در سن 56 سالگی دار فانی را وداع گفت.