سی سال از این واقعه شگرف تاریخی گذشت,همان طور كه حضرت ابوطالب خبر داده بود فرزند كعبه و وصی و وزیر مصطفی (ص)رحمت عالمیان پناه بی پناهان مولای متقیان حضرت امیرالمومنین علی ابن ابی طالب علیه السلام در روز جمعه , سیزدهم رجب المرجب ,بیست و سه سال قبل از هجرت نبوی آن هم در شریف ترین مكان عالم هستی مكه در درون كعبه دیده به جهان گشود.

و گیتی را به نور ولایتش منور ساخت.

فاطمه بنت اسد چون از كعبه با فرزند عزیزش خارج گشت نخست پدرش حضرت ابوطالب از آنان استقبال نموده و میوه دلش را در آغوش گرفت, مولود كعبه در همان لحظات آغاز زندگی اش خطاب به پدر ارجمندش گفت : السلام علیك یا ابتاه و رحمه الله و بركاته و ابوطالب نیز جواب سلام علی را داده و او را مورد نوازش قرار داد و سپس پیامبر(ص)وارد خانه ابوطالب شد و علی را در آغوش كشید و چون چشمان علی به چهره مبارك رسول خدا افتاد به حركت آمده و با تبسم و چهره ای خندان گفت:السلام علیك یا رسول الله و رحمه الله و بركاته و آنگاه به دستور رسول اكرم (ص)شروع به خواندن كتابهای آسمانی و از صحف آدم و نوح و ابراهیم آغاز نمود و آیاتی را از زبور و تورات و انجیل قرائت كرد و در پایان از اول سوره مومنون تا آیه دهم را با آهنگ زیبا تلاوت فرمود و بدین طریق عظمت خود را به جهان انسانیت نشان داد.

بخشهای زندگانی علی (ع)

با توجه به اینكه امیر مومنان ده سال پیش از بعثت پیامبر(ص) دیده به جهان گشود و در حوادث تاریخ اسلام همواره در كنار پیامبر اسلام (ص)قرار داشت و پس از درگذشت آن حضرت نیز سی سال زندگی نمود؛می توان مجموع عمر 63 ساله اورا به پنج بخش زیر تقسیم نمود:

1-از ولادت تا بعثت پیامبر اسلام

2-از بعثت تا هجرت پیامبر به مدینه

3-از هجرت تا درگذشت پیامبر اسلام

4-از رحلت پیامبر اسلام تا آغاز خلافت آن حضرت

5-دوران خلافت آن بزرگوار

نخستین كسی كه اسلام آورد

نخستین افتخار امام علی (ع) پیشگام بودن وی در پذیرفتن اسلام و یا به عبارت صحیح تر ,ابراز و اظهار اسلام دیرینه خویش است زیرا علی (ع) از كوچكی یكتاپرست بود و هرگز الوده به بت پرستی نبود تا اسلام او به معنای دست كشیدن از بت پرستی باشد.پیشگام بودن در پذیرفتن اسلام ارزشی است كه قرآن روی آن تكیه دارد, تا آنجا كه در سوره واقعه آیات 10و11   می فرماید: ((و پیشگامان,پیشگام,آنان مقربانند))

دلائل پیشگامی علی(ع) در اسلام

شواهد پیشگامی علی (ع) در متون اسلامی فراوان است كه به عنوان نمونه تعدادی از آنها را بیان می كنیم:

الف : پیش از همه, خود پیامبر اسلام(ص) به پیشقدم بودن علی (ع) تصریح كرده و در میان جمعی از خود فرمود:نخستین كسی كه در روز رستاخیز با من در كنار حوض كوثر ملاقات می كند پیشقدمترین شما در اسلام        علی ابن ابی طالب است.

ب: دانشمندان و محدثان نقل می كنند :حضرت محمد(ص) روز دوشنبه به نبوت مبعوث شد و علی (ع) فردای آن روز با او نماز خواند.

ج: امام در خطبه قاصعه می فرماید:آنروز اسلام جز به خانه پیامبر(ص) و خدیجه راه نیافته بود و من سومین نفر آنها بودم.نور وحی و رسالت را       می دیدم  ,و بوی نبوت را می شنیدم.

جریان غدیر خم:

در سال دهم هجرت پیامبر بزرگ  اسلامی به اصحاب و یاران و فامیل هایش دستور دادند كه آن سال آماده زیارت خانه خدا  گردند در نتیجه جمع كثیری از مسلمانان مدینه و شهرها و روستاهای اطراف كه تعدادشان را بین نود هزار, و بیش از یكصدوبیست وچهار هزار نفر نوشته اند دور هم گرد آمده و در كنار رسول خدا عازم مكه معظمه برای انجام مناسك حج گردیدند.

چون مناسك حج به پایان رسید و زائران خانه خدا تصمیم گرفتند به خانه هایشان برگردند در آن هنگام كه به محل غدیر خم رسیدند در سرزمینی به نام جعفه كه راههای مدینه و كشورهای مصر و عراق از آن منشعب          می گردیدو روز پنج شنبه هیجدهم ذی الحجه دهم هجرت بود ,ناگاه پیك وحی جناب جبرئیل سر رسید و این آیه را از جانب خداوند خواند.(ترجمه فارسی)

((ای پیامبر!آنچه را كه از سوی پروردگارت بر تو نازل شده به مردم برسان و اگر نكنی رسالت او را انجام نداده ای!و خداوند تو را از خطرات دشمنان مصون می دارد و خدا كافران و جمعیت لجوج را هدایت نمی كند.))

در آیه فوق نكات بسیار حساسی است:

اولاً به پیامبر خدا در ابلاغ آن هشدار می دهد.

ثانیاً اهمیت موضوع و هدف ابلاغ بسیار مهم است كه نرساندن آن كوتاهی در رسالت خدا به شمار می آید.

ثالثاً آیه موضوعی را در بر می دارد كه پیامبر خدا از ابلاغ آن وحشت می كند و ممكن است افراد لجوج و توطئه گر دست به خیانت بزنند.

رابعاً در این آیه افراد لجوج و عنودی كه حكم آیه را نپذیرفتند كافر خوانده شده اند!!

پس موضوع ولادت علی (ع) باید در استانه رحلت پیامبر برای بار چندم آنهم در اجتماع با شكوه حج اعلان گردد و مسلمانان جدید و اشخاصی كه هنوز ابلاغهای قبلی رسول خدا را نشنیده اند و بدانند, علی(ع) جانشین پیامبر است وولایت دنباله رسالت است.

چون آیه دستور ابلاغ ولایت علی(ع) به پیامبر رسید جمعیت انبوه در مكانی بنام غدیر خم جمع شدند و حضرت در برابر آفتاب سوزان عربستان خطبه طولانی را قرائت فرموده و سپس دستور الهی را در مورد ولایت و جانشینی امیر المومنین علی (ع) به آنان ابلاغ كرد و آنگاه حضرت علی را به حاضرین معرفی فرمودند و بیان داشتند:

من از میان شما می روم , و در میان شما دو امانت گرانبها می گذارم هر یكی از دیگری مهمتر است و آنها قرآن و عترت اهل بیت من می باشند, هان ای مردم!من رهبر شما هستم و علی ابن ابی طالب (ع) بعد از من رهبر شماست هر كس ولایت او را بپذیرد ولایت مرا پذیرفته و كسی كه ولایت او را نپذیرد در واقع مرا نپذیرفته است و در پایان مراسم حاضرین به خیمه مولای متقیان دسته دسته مراجعه نموده و دست وی را فشرده و ولایتش را تبریك        می گفتند.

با نزول آیه دویست و چهارده سوره شعراء رسول خدا برای تبلیغ و ارشاد خویشاوندانش مامور گردید و بدین منظور میهمانی ساده ای تشكیل داد و تمام بستگانش را دعوت كرد و بیش از چهل نفر از افراد مزبور در آن مجلس شركت كردند و در پایان پیامبر فرمودند: