اصول سیم كشی هوایی

در این مورد سیم كشی هوایی ارزانتر و مناسبتر است .

ولتاژهای فشار قوی در پستهای ترانسفورماتور داخل شهر معمولاً به ولتاژ 230/ 400 ولت تبدیل شده و از آنجا توسط سیم های هوایی و یا كابلهای زمینی فشار ضعیف به مصرف كننده رسانده می شود .

در شهرهای برای رعایت مسائل حفاظتی و تا قدری  مسئله زیبایی بهتر است كه از سیستم گرانتر یعنی كابل كشی زیرزمینی جهت رساندن  انرژی به مصرف كننده ها استفاده نمود . ولی در روستاها و شهرهای كوچك می توان از سیستم ارزانتری (سیم كشی هوایی) استفاده كرد . سیم كشی هوایی در داخل محلات معمولاً  برای ولتاژ 250 ولت (بین فاز و زمین ) می باشد .

در این پروژه به شرح مواد و وسائل مورد مصرف و همچنین نكاتی كه باید در سیم كشی هوایی رعایت شوند ، می پردازیم .

1. سیم های هوایی :

جنس سیمهای هوایی معمولاً از مس بوده و در مواردی نیز از آلومنیوم استفاده می شود . سیمهای آلومینیومی بایستی دارای 5/99 % درصد آلومینیوم خالص باشند .این در صد خلوص باعث جلوگیری از خورده شدن و از بین رفتن سیم می شود . به غیر از این نوع ،سیم دیگر نیز از جنس آلومینیوم و یا آلیاژ مرغوب مصرف می شود .كه به نام آلدری (aldrev) معروف است و از 7/99 % درصد آلومینیوم خالص و تقریباً 5% 0 سیلیسم و كمتر از 3% 0 آهن تشكیل شده است . استحكام، خاصیت انبساط و دوام سیم آلدری به طور نسبی بالا می باشد . این سیم در مقابل خوردگی درست مانند آلومینیوم خالص مرغوب ، مقاوم می باشد . برای فواصل زیاد تا 45 متر از سیمهایی از جنس دیگر كه قدرت تحمل آن 228 كیلو پوند می باشد ، استفاده می شود. با استفاده از برنز ، مس ، فولاد ، آلومینیوم می توان  سیمهای هوایی را با مقاطع كوچكتر از 6 میلیمیتر مربع ساخته و مورد استفاده قرار داد ، سیمهای مسی را می توان از یك رشته و یا چند رشته به هم تابیده شده جدول       (1-4)ساخته ولی استفاده از سیمهای مسی یك رشته تا سطح مقطع 16 میلیمتر مربع مجاز بوده و برای سطح مقطع بیشتر از آن بایستی حتماً چند رشته ساخته شوند . سیمهای آلومنیوم بایستی همیشه چند رشته باشند .