فراهم بودن مواد غذایی در خاك ها

تجزیه‌ی شیمیایی خاك

سرراست ترین راه تعیین فراهم بودن مواد غذایی در خاك، اندازه گیری واكنش های رشد گیاه، با استفاده از آزمایش های كوددهی در مزرعه است. اما این روش وقت گیر بوده یافته های آن به آسانی قابل تعمیم از یك جا به جایی دیگر نیست. برعكس، تجزیه‌ی شیمیایی خاك، آزمایش خاك روشی به نسبت سریع و با صرفه برای دریافت اطلاعات درباره‌ی فراهم بودن غذا در خاك، به عنوان مبنای تجویز استفاده از كودهاست. روش آزمایش خاك سالهای سال در كشاورزی و باغبانی با موفقیت نسبی به كار گرفته شده است. كارایی این روش با میزان همخوانی و هماهنگی اطلاعات به دست آمده با آزمایش های كوددهی مزرعه و نیز با شیوه‌ی بیان و تفسیر تجزیه انجام شده، پیوند نزدیك دارد. در بیشتر موارد، انتظارات، بیشتر از اندازه‌ی كارایی آزمایش های خاك است. در این فصل از دلایل این دوگانگی با تكیه بر فسفر و پتاسیم،‌ به تفصیل گفت و گو خواهد شد.

روش آزمایش خاك از گستره ای وسیع از روش های متداول عصاره گیری مانند اشكال گوناگون اسیدهای رقیق، نمك ها یا عواملی بهره می گیرد، كه تركیبات پیچیده ایجاد می‌كنند. بسته به روش مورد استفاده، میزان كاملا متفاوت از مواد غذایی گیاه استخراج می شود. همچنان كه در مورد فسفر، در جدول 1-13 آمده است. به عنوان راهنما، یك میلی گرم فسفر در 100 گرم خاك می تواند برابر حدود 30 كیلوگرم فسفر در هكتار در یك پروفیل با ژرفای 20 سانتی متر در نظر گرفته شود (وزن مخصوص خاك 5/1 = 3 میلیون كیلوگرم خاك در هكتار). كدام روش باید برای تشخیص فراهم بودن یك ماده‌ی غذایی كانی و به وسیله‌ی آزمایش های رشد برای پیش بینی واكنش گیاه در برابر كود ارزیابی شود.