چرخة زندگی و زیست شناسی

گیاهان داروش اغلب ماده( دانه تولید می‌كنند) یا نر( گرده تولید می‌كنند) هستند. دانه‌های گیاه ماده چسبنده، كوچك و نسبتاً سفید است و برای پرندگانی مانند Cedar woxwing، سینه سرخ جالب به نظر می‌رسد. پرندگان این دانه‌ها را می‌خورند و مغز یا گوشت دانه را هضم كرده و قسمتهای سفت آنرا دفع می‌كنند و پای درختانی می‌ریزند كه بر روی آن زندگی می‌كنند. در بیشتر موارد آلودگی اولیه در درختان پیرتر و بزرگتر اتفاق می‌افتد چرا كه پرندگان ترجیح می‌دهند بر روی درختان بلندتر ساكن شوند. زیاد شدن داروش اغلب با آلودگی درختان همراه است چرا كه پرندگان از این دانه‌ها لذت می‌برند و وقت زیادی صرف خوردن آنها می‌كنند. بعلاوه دانه‌ها ممكن است ازگیاهان داروش به قسمت فوقانی درخت بیفتد و باعث آلوده شدن شاخه‌های پایین تر شود. سرعتی كه داروش پراكنده می‌شود با میزان پیوستگی و سختی عفونت رابطه مستقیم دارد و درختان جوان( نورس) نیز اگر در كنار درختان پیری كه دچار این آفت هستند رشد كنند می‌توانند خیلی زود آلوده شوند، بعد از اینكه دانه داروش ایجاد می‌شود، در طول پوسته و آب درختان (بافتهای هدایت‌گر) رشد می‌كنند، كه این ساختارهای ریشه‌ای مكنده نامیده می‌شوند. مكنده بتدریج در میان شاخه مانند رشد كردن داروش گسترش می‌یابد. در آغاز گیاه درخت خشكان به آرامی رشد می‌كند، و ممكن است سالها قبل از اینكه گیاه شكوفه بزند و دانه تولید كند این عمل شروع شده باشد. داروش برگ پهن ریشه‌های آبداری دارد كه بنا و پایه‌اش چوبی است. گیاهان داروش بالغ و پیر ممكن است در ضخامت خود پاهای متعدد داشته باشند، و در گونه‌های میزبان، ناحیه‌ای متورم بزرگی در شاخه‌های آلوده شده در جایی كه داروش نفوذ می‌كند، گسترش می‌یابد. اگر قسمت قابل دید از بین رود، گیاهان جدید ازبخش مكنده این گیاه انگلی جوانه می‌زند.