| آداب زمان خروج
دقت در زمان خروج به قصد سفر یكی از فاكتورهای مهم می‌باشد شخص مسافر باید در برنامه‌ریزی خود برای مسافرت زمان مناسبی را برای سفرش برگزیند اگر به قرآن كریم رجوع كنیم كه قرآن كریم به نقش زمان توجه خاصی دارد كه این را از قسم‌های متعدد قرآن به زمان، می‌توان متوجه شد مانند قسم به شب «واللیل» قسم به روز «والضحی» و قسم به عصر «والعصر» كه این گونه آیات
|
 |
| دسته بندی | علوم انسانی |
| فرمت فایل | doc |
| حجم فایل | 32 کیلو بایت |
| تعداد صفحات فایل | 26 |
در روایات نیز برای زمان خروج آدابی بیان شده است مثلا سفر در روزهای خاصی از هفته یا ماه توصیه و یا نهی شده است وهمچنین به سیر در ساعاتی از شبانه روز مخصوصا شب سفارش شده است. در روایتی آمده كه حضرت رسول صل الله علیه وآله فرموده است: «علیكم بالسیر باللیل فإنَّ الارض تطوی باللیل»[1] بر شما باد كه به هنگام شب سفر كنید زیرا كه زمین در شب در نوردیده می‌شود. نزدیك به همین حدیث نیز از امام صادق علیه السلام نقل شده است.[2] احتمالا سفارش به سیر در شب به خاطر خصوصیاتی است كه شب نسبت به روز دارد، مثل سكون و آرامش در شب- تاریكی هوا (كه سبب دور شدن از دید دشمن می‌شود مخصوصا در جنگ‌ها) و نیز مساعد بودن هوا نسبت به روز.
با توجه به روایات، سفر در بعضی روزها مثل شنبه، سه شنبه و پنج شنبه، خوب است، و در روزهای دوشنبه چهارشنبه وجمعه مخصوصا قبل از ظهر خوب نیست.[3] (مسافرت قبل ازظهر روز جمعه شاید به علت ضایع شدن نماز جمعه مورد نهی واقع شده است.) و همچنین روزهای سوم، پنجم، سیزدهم وشانزدهم، بیست و یكم و بیست و چهارم هر ماه را نحس دانسته اند.[4] حال این سوال مطرح می‌شود كه اگر انسان در شرایطی قرار گیرد كه لازم باشد در یكی از این روزها سفر كند، در این صورت تكلیف چیست؟ در این باره روایتی وارد شده كه بر حسب آن شخصی از امام صادق علیه السلام می‌پرسد: آیا سفر در روزهای مكروه مانند چهارشنبه و غیر آن كراهت دارد؟ امام فرمود: سفرت را با صدقه آغاز كن و هر وقت قصد كنی راهی سفر شو……[5]
1فیزیك (1)