اضافه وزن1

بنابراین با توجه به ارتباط میزان فعالیت بدنی و میزان چربی و چگونگی توزیع آن در قسمتهای مختلف بدن با اختلالات تندرستی، بی دلیل نیست كه اندازه گیری فعالیت بدنی، تركیب بدنی و نحوه توزیع چربی در بدن مورد توجه بسیاری از پزشكان، متخصصین بهداشت و متخصصین ورزشی قرار گرفته است. درصد چربی بدن برای برآورد سطح چاقی دقیق تر است. اما اندازه گیری دقیق آن به تكنیكهای ویژه ای مانند وزن كشی در زیر آب[1]، امپدانس الكتریكی[2] یا رقیق سازی ایزوتوپی[3] نیاز دارد كه این تكنیكها معمولاً در مكانها و محیط های پزشكی، بهداشتی و ورزشی در دسترس نیستند. به همین دلیل غیر از ارزیابی دقیق درصد چربی بدن، مهمترین شاخص های تركیب بدنی كه در ارتباط با تندرستی مورد ارزیابی قرار گرفته اند، شاخص توده بدنی (BMI)، ضخامت چربی زیر پوستی، نسبت دور كمر به دور لگن (WHR) بوده اند. با توجه به اینكه یكی از ساده ترین روشهای ارزیابی توزیع چربی در بدن استفاده از (WHR) است، از آن برای تعیین خطر بیماریهای قلبی- عروقی استفاده می‎شود. كچ، مك آردل (1993) در كتاب فیزیولوژی ورزش اشاره می‌كنند كه اگر(WHR) در مردان فراتر از 9/0 باشد نشانگر افزایش خطر مرگ ناشی از بیماری های قلبی- عروقی و سایر بیماریها مانند دیابت، بالا بودن تری گلیسیرید و پرفشار خونی است. (17)

با توجه به خطرات ناشی از ناهنجاریهای تركیب بدنی در تندرستی افراد و به طور كلی جامعه، مسأله ای كه در این تحقیق مطرح است اطلاع از میزان ارتباط بین مهمترین متغیرهای تركیب بدنی یعنی (BMI) ، (WHR) ، درصد چربی بدن با عوامل خطرزای قلبی- عروقی شامل قند خون ناشتا،‌ كلسترول تام، تری گلیسیرید، لیپوپروتئین پرچگالی، لیپوپروتئین كم چگالی و نسبت لیپو پروتئین كم چگالی به لیپو پروتئین پرچگالی (عامل خطر) و همچنین ارتباط آنها با میزان فعالیت بدنی در بخشی از جامعه ایران مورد نظر است. با توجه به اینكه در سالهای اخیر با تحقیقات انجام گرفته در جوامع خارجی مشخص شده است كه شاخص نسبت دور كمر به دور لگن (WHR) پیشگوی قوی برای بیماری های قلبی- عروقی است. (6) آگاهی از این شاخص در جامعه ما می‎تواند نقش مؤثری در تعیین احتمال بروز بیماری های قلبی- عروقی در بین مردان و زنان ایران داشته باشد.