شیخ فرید الدین
شیخ فرید الدین محمد عطار نیشابوری از آن مردان مشهور و در عین حال ناشناخته ادبیات فارسی است و شاید چندین تن دیگر از شاعران پارسی زبان نیز چنین باشند زیرا اینان نه مرد روزگار خود ونه مرد روزگار ما بلكه مرد زمان و عصری هستند كه ممكن است تكامل بشر وعلو انسانیت از این پس آنرا بوجود آورد اینگونه مردان را به حقیقت كسانی توانند شناخت كه از جهت كمال ذات |
دسته بندی | علوم انسانی |
فرمت فایل | doc |
حجم فایل | 25 کیلو بایت |
تعداد صفحات فایل | 37 |
درباره شیخ عطارتوان گفت كه كثرت آثار واینكه در نتیجه اشتراك اسم و تخلص یا آنكه برخی از شعرای یاوه پرداز كوتاه فكر از روی نادرستی نام « عطار» بر خود بسته و شعرهای بسیار سست و ركیك كه اغلب دور از مبانی صحیح و خلاف اصول عقلانیست بدو نسبت داده و خیانتی بزرگ بادب پارسی كرده اند سبب شده است كه رویهمرفته اقبالی چنانكه شایسته و در خور است به آثار این استاد بزرگ روی ندهد و ارزش حقیقی آنها معلوم نگردد.
بی گمان ظهور مولانا جلال الدین محمد و شهرت آثار وی كه از جهت بسط فكر و وسعت نظر و قوت تصرف در الفاظ و معانی و آمیختن بحث و استدلال و نظر با لطف ذوق وحال وشور و هیجان آتشین در زبان فارسی بلكه معارف اسلامی بی نظیر است و از اینرو اكثر یا تمام آثار صوفیانه را تحت الشعاع قرار داده و دل واندیشه اصحاب ذوق و خداوندان معرفت را مجذوب و شیفته خود ساخته است در این مطلب یعنی قلت توجه به آثار عطار و دیگران تاثیر قوی داشته است.
و عجب آنكه نگارنده از راه آشنایی به آثار مولانا به كتب و اشعار عطار معرفت گونه یی حاصل نمود و نخست در سال 1312 كه مقدمات تالیف رساله احوال مولانا را فراهم میكرد عده یی ازآثار منسوب به وی را كه در آن میان لسان الغیب و مظهر العجایب و جوهرالذات و مفتاح الفتوح و بلبل نامه و بی سرنامه نیز وجود داشت مطالعه كرد و راستی آنكه هیچگونه كششی به جانب شیخ در دل و جان خویش نیافت و با عشق مفرطی كه به تذكره الاولیا همراه در خود می دید آثار منظوم عطار را به سردی و ازروی بی رغبتی تمام به پایان رسانید و ظاهرا چنانكه از این پس برای خود توجیه نمود علت آن آمیختگی آثار اصیل شیخ به گفته های سخیف و بی بنیاد دیگران بود و از اینرو تا سال 1327 جز تذكره الاولیا به دیگر آثار شیخ نظر نیفكند و خویش را از مطالعه آنها دور
می ساخت و می داشت.
در تابستان سال 1327 كه درنیاوران فرصتی بدست آورده بود و تالیف كتاب ماخذ قصص و تمثیلات مثنوی را طرح می ریخت بار دیگر آثار مسلم عطار را از روی نسخه خطی متعلق به جناب آقای دكتر یحیی مهدوی و دكتر اصغر مهدوی استادان محترم دانشگاه تهران كه به سال 844 كتابت شده است در مطالعه گرفت و تمام آن تابستان سرگرم این كار بود و نسبت به مقام ارجمند شیخ ارادتی در درون وی پدید آمد.