بررسیهایی كه در سالهای اخیر درباره ناكامی های سازمانها و موسسات اجتماعی انجام گرفته است نشان می دهد كه درصد بالایی از شكست ها، پیامد مدیریت نالایق و ناآزموده بوده است، مدیرانی كه تواناییها و مهارتهای لازم را نداشته اند.

این ناكامی ها توجه بسیاری از اندیشمندان علوم مدیریت را به خود جلب كرده و موجب گردیده است كه تحقیقات بسیاری در این زمینه انجام گیرد تا جایی كه تئوریهای فراوانی در زمینه سبك و سلوك و مهارتهای مدیریت به منصه ظهور برسد. از شواهد موجود می توان به نتایج پایان نامه بررسی و تعیین نیازهای آموزش مدیران مدارس متوسطه اشاره كرد كه در آن مدیران در اكثر زمینه هایی كه باید مهارتها و دانشهای لازم را داشته باشند اعلام نیاز به آموزش نموده اند. (مرادی، 1373)

همچنین یكی از صاحب نظران در كتاب خود درباره ضعف مهارتی مدیران و معلمان این چنین بیان می كند: مدارس ما، متاسفانه هنوز به شیوه هایی كه در نیم قرن گذشته شكست آفرین بوده اند اداره می شود.

رفتارهای مدیریت و رهبری در آنها، با تحولات آموزش و پرورش در این عصر همخوانی ندارند، ملاكهای عمد و عمل بایدهای اداری است، حتی در برقراری روابط انسانی و رعایت جوانب انسانی كار، نقاط ضعف اساسی وجود دارد.

اغلب معلمان و مدیران ما علاقه چندانی به تفكر درباره كار و وظیفه خود ندارند و چندان نیازی به آموزش فراتر در زمینه فعالیت خود احساس نمی كنند. امر تعلیم و تربیت، به مثابه امور عادی اداری مرسوم در سایر سازمانهای اداری كشور تلقی شده و با معیارهای رایج آن سازمانها اداره می گردد. عدم اعتنا به ابتكار و نوآوری، به مرور، مدیران و معلمان را به مهره ای اداری واجرایی مبدل ساخته است، در نتیجه، بحث و تفكر درباره كار یا آموزش و كسب مهارتهای جدید در زمینه آن، برای آنها بی فایده و فاقد ارزش عملی جلوه می كند. (علاقه بند، 1374، ص3)

صاحب نظران معتقدند كه مدیریت در كشورهای جهان سوم یا بحران مواجه است. البته بحران مدیریت نه تنها در مدیریت دولتی و صنعتی بلكه در مدیریت آموزشی نیز به وقوع پیوسته است. برخی بر این باورند كه بحران مدیریت در كشور بدین معنی نیست كه رشته امور از دست مدیران خارج شده باشد، بلكه بحران در شرایط حاضر، به كمرنگ شدن صلاحیت و قابلیت مدیریت به سبب كاهش مداوم منابع كمیاب و افزایش حجم و نوع مسائل مبتلا به مدیریت اشاره می كند. (كمالی خلخالیان، 1378، ص18)

فیلیپ كومبز (PH.Combs) در كتاب بحران جهانی تعلیم و تربیت یادآور می شود كه: «اگر قرار است تحولی در عرصه تعلیم و تربیت به وقوع پیوندد، این تحول و دگرگونی باید از مدیریت آموزش و پرورش آغاز شود. (عسگریان، 1373، ص 248)

بیان این مطالب دال بر اینست كه مدیران مدارس دارای ضعف مهارت مدیریتی هستند. قاعدتاً مقطع و مناطق انتخابی محقق نیز از این امر مستثنی نیست. علاوه بر این جز اولویت های پژوهشی قرار گرفتن «مطالعه میزان مهارتهای مدیریتی مدیران مدارس متوسطه» حكایت از آن دارد كه مسئولین سازمان ها و مناطق در زمینه میزان مهارت مدیریتی مدیران مدارس متوسطه دغدغه خاطری دارند كه آیا واقعاً مدیران مدارس متوسطه از مهارتهای مدیریتی (فنی، انسانی، ادراكی) لازم برخوردارند یا نه؟ همین نگرانی و در اولویت بودن موضوع سندی بر وجود مساله و كوشش در جهت رفع آن می باشد. لذا برای پاسخگویی به سئوال مذكور، قاعدتاً در میان جنگل بی انتهای مدیریت و تئوریهای آن باید كار را از یك نقطه ای آغاز كرد. به نظر می رسد كه معتبرترین مدل برای شناخت مهارتهای مدیران مدارس، مدل كاتز باشد كه شامل مهارتهای فنی، انسانی و ادراكی می باشد زیرا صاحب نظران علوم تربیتی در مقالات و كتب متعدد خود از بعد مدیریت آموزشی به این مدل پرداخته اند. (آذر، 1374،ص32)