كاكائو از دیروز تا امروز

در سال 300 بعد از میلاد:

مردم مایا غلاف و پوسته گیاه كاكائو را مظهر زندگی و باروری می دانستند. از نظر آنها هیچ گیاهی تا این حد اهمیت نداشت و بر سنگ های به دست آمده از معابد و كاخ های این مردم تصاویری از دانه های كاكائو دیده می شود.

سال 600: تمدن مایا از بخش مركزی آمریكا به بخش شمالی آمریكای جنوبی گسترش یافت و آنها در قلمرو و زمین های جدید خود شروع به كاشت درخت كاكائو كردند و كاكائو را غذای خدایان می نامیدند و در مراسم مذهبی از پوسته بیرونی آن استفاده می‌كردند.

سال 1200 و تمدن (Aztec) : آنها معتقد بودند “Quetzalacoti” كه یكی از خدایانشان بود روزی از بهشت در شعاع نور یك ستاره صبحگاهی در حالی كه یك درخت كاكائو از بهشت دزدیده بود به زمین آمد و آن را به مردم زمین هدیه كرد! آنها كاكائو را به شكل یك نوشیدنی سرد و غلیظ و تلخ مصرف می كردند و آن را Xocoat یا «اكسیر سلامت» می نامیدند و معتقد بودند با خوردن آن از نظر جسمی و عقلی به درجات بالایی می رسند و یكی از امپراتوران ایشان(Montezuma) عادت داشت حتی تا روزی 50 لیوان از كاكائوی غلیظ را بنوشد و از آن جایی كه ارزش بسیار بالایی برای آن قائل بود، ظروف و لیوان مخصوص نوشیدن كاكائو را از طلا در نظر گرفته بود كه بعد از مصرف آنها را دور می انداخت!!

آنها حتی معادل پول رایج خود در نظر می گرفتند و 400 دانه كاكائو را معادل یك واحد پول خود (Zontli) می دانستند.

پس از قدرت گرفتن “Aztec”ها در مكزیك، گیاه كاكائو را به آن جا بردند و به كشت آن پرداختند.

در سال 1492 كریستف كلمب این گیاه را به پادشاه Ferdinand و ملكه Isabel هدیه داد اما این دانه های قهوه ای تیره كه شبیه بادام بود توجه آنها را جلب نكرد.