مدیریت حافظه برای سیستم های چند رشته ای نرم افزار SDSM

. سهم اصلی از این مقاله معرفی راه حلهای متنوع به مسئله روز آمد صفحه اتمی و مقایسه مشخصه هایشان است. تجربیات و آزمایشات برای دسته ای بر پایاه لینوكس SMPS و سیستم ثابت IBM sP Hawk انجام می شود و نشان می دهد كه روشهای پیشنهاد شده بر عقب كشی های از روش طراحی قایل غالب میگردد مثل هزینه بالای ارزشدهی آغازین و پاكسازی قطرنها نگاهی میانگیر اضافی به ویژه، روش كاربردی فراخوانی سیستم دو شاخه O فضای كلی نشان را به كاربرد عملی حفظ می كند.

1. مقدمه

سیستم های حافظه اشتراكی گسترده نرم افزار سكوی قدرتی شده است تا فضای نشانی اشتراكی را روی معماریهای حافظه اشتراكی فراهم گردد. سیستم های اولیه SDSM مثل IVY [1] ، طریقه واسطه ای [2]، [3]  Munin، و Treadmark[4] گروه های غیر پردازش را می پذیرند، بنابراین تنها یك رشته را در جریان روی گره مجاز میگرداند به طور رایج، جنس ریر پردازنده های خارج از قفسه و تركیبات شبكه به طور گسترده به عنوان بلوكهای ساختمای برای كامپیوترهای موازی به كار برده می شود. این روند سیستم های دسته ای را شكامل چند پردازشگر متناسب سكوهای جذاب برای محاسبه عملكرد بالا ساخته است. به هر حال، سیستم های اولیه تك رشته ای شده خیلی محدود به بهره داراست چند پردازشگر در رشته های SMP می شوند. نسل بعدی سیستم های SDSM مصل Quark[5]، [6] Brazos ، رشته های DSM[7]، Murk[8] آگاه از چند پردازشگرهایی هستند كه آنها بوسیله چند پردازشگر یا چند رشته بهره برداری می گردد. به طور كلی، سیستم های بر پایه پردازش ساده و طبیعی ظرفیت بالای كلید زنی و تأخیرر رابطه ای اضافی درون پردازش را در یك گروه تجربه و آزمایش می كنند، بنابراین تمركز، در این مقاله سیستم های چند رشته ایSDSM است.