مورچه (مورچه های آتشین)
مورچههای سیاه آتشین وارده، به طور اتفاقی از آمریكای جنوبی به صورت تغییرپذیر وراد آلباما شدهاند اوّلین گزارش در سال 1918 داده شد توزیع آن تاكنون منحصر به قسمتهایی از میسیسیپی و آلیاما شده است مورچه های قرمز آتشین وارده از حدود سال 1930 وارد شدهاند و بیشتر از 260 میلیون جریب زمین در نه منطقه جنوب شرقی آمریكا آلوده شدهاند كه شامل بیشتر قسمته |
دسته بندی | زیست شناسی |
فرمت فایل | doc |
حجم فایل | 20 کیلو بایت |
تعداد صفحات فایل | 33 |
مورچهها سرتاسر جهان روی میدهند. مورچههای دروگر در غرب رود میسیسیپی و جنوب وجود دارد. كه گونههای مشترك شامل مورچه دروگر غربی
Polyygomyrmex occidentalis، مورچههای قرمز دروگر p barduts ، مورچههای دروگر كالیفرنیا p. californicus و مورچه دروگر فلوریدایی p. badius می باشد.
مورچه برندة برگ تگزاس در نیمه شرقی تگزاس غرب مركزی لویسیانا رخ میدهد.
در شمال شرقی آمریكا مورچههای مزارع و مورچة پیاده رو و مورچههای قرمز، و Alleg heney mound و گونههای مشتركی در مناطق چمنزار هستند. خیلی از گونههای مورچهها در چمنزارها در منطقة آمریكا بومی شدهاند.
بیولوژی:
كلنی مورچههای آتشین قرمز وارده شامل نوزادان و چندین نوع از بالغین هستند
- نرهای بالدار كه قابل شناسایی از مادهها هستند با سر كوچكتر
- مادههای قرمز متمایل به قهوهای بالدار
- كارگرها
مورچههای كارگر ماده های عقیم بدون بال هستند. آنها با دفاع كردن ملكه از مزاحمها و باغذا دادن ملكه، تنها غذایی كه كارگران ابتدا خوردهاند و با رهاندن ملكه از خطر، از ملكه محافظت میكنند. آنها همیچنین به جستجوی غذا میپردازند و از نوزادان مراقبت میكنند. نوزادان در تخم كرمی رنگ ساخته میشوند و سپس لارو و پوپ ایجاد میشود.
شكل بالدار مورچه یا دارای قدرت تولید مثل در تپههای خاكی زندگی میكنند تا زمانی كه برای جفتگیری به پرواز درمیآیند. جفتگیری اغلب در بعدازظهرها و بعد از یك دورة بارندگی رخ میدهد. پروازهای جفتگیری بیشتر در بهار و پاییز رخ میدهد. نرها بعد از جفتگیری میمیرند. در حالیكه ملكه بارور شده به زمین میآید تا یك مكان جهت آشیانه پیدا كند. بالهای ملكه میافتد و او شروع به حفر یك حفره می كند كه كلنی جدید را شروع كند. بعضی اوقات چندین ملكه با هم در یك آشیانه میتوانند پیدا شوند.
یك ملكه جدید باردار شده حدود دو جین تخم میگذارد هنگامی كه آنها باز میشود 7 تا 10 روز بعد لارو ایجاد میشود كه به وسیله ملكه غذا میخورند. بعد از آن كه ملكه توسط كاگرها تغذیه میشود میتواند تا حدود 800تخم در روز بگذارد. لاروها در عرض 6 تا 10 روز تكامل مییابند و بعداً پوپ تبدیل میشود. بالغ ها 15ـ 9 روز ظاهر میشوند.
متوسط هر كلنی شامل 000/100 تا 000/500 كارگر و چندین صد شكل بالدار و ملكه هستند ملكه میتواند 7 سال یا بیشتر زندگی كند در حالیكه كارگرها عموماً حدود 5 هفته زندگی میكنند. هرچند كه آنها میتوانند بیشتر زنده بماند.
دو نوع مورچههای آتشین وراده وجود دارد. شكل تك ملكهای و شكل چندین ملكهای.
كارگرها در كلنیهای تك ملكهای داخل زمین زندگی میكنند كارگران در كلنیهای چندین ملكهای آزادانه از یك تپه به تپة دیگر حركت می كند كه نتیجهاش یك افزایش برجستهای در تعدد تپهها در هر جریپ زمین بوده است.
مناطقی كه به وسیلة كلنیهای تك ملكهای آلوده شدهاند حدود 40 تا 150 تپه در هر جریب زمین میباشد (تقریباً كمتر از 7 میلیون مورچه در جریب) و در كلنیهای كه چندین ملكه وجود دارد بیشتر از 200 تپه در هر جریپ زمین و 40 میلیون مورچه در هر جریب رخ میدهد.
مورچههای آتشین وارده تقریباً در هر نوع خاكی تپه میسازند اما آنها ترجیح میدهند در مناطق آفتابی نظیر مراتع پاركها ـ چمنزارها ـ مرغزارها و مناطق كشاورزی لانهسازی كنند.
بلندی تپه ها به 18 اینچ میرسد كه بستگی به نوع خاك دارد. اغلب تپهها در الوارهای فاسد شده و اطراف كندههای درخت و درختان كلنیسازی میكنند كلنیها میتوانند زیرساختمانها ایجاد شوند. ساكن كلنیها به طور مكرر از یك مكان به مكان دیگر كوچ میكنند. ملكه فقط به نصف دو جین كارگر جهت شروع كلنی احتیاج دارد. آنها میتوانند تپههای جدید را توسعه دهند به چندین صد تپه كه بیشتر هنگام شب رخ میدهد.
سیل باعث میشود كه آنها كلنیهایشان را ترك كنند و شناور باشند تا زمانی كه آنها به زمین دسترسی یابند كه بتوانند تپة جدید را درست كنند.