هنر برقراری ارتباط

پدر و مادر آرمانی می دانند كه در حقیقت همه چیز را نمی دانند.

برای بعضی از پدرها و مادرها سالهای نوجوانی فرزندانشان دورانی آرام و ملایم و توأم با لذت و خوشی است، در صورتی كه از نظر عده ای دیگر عكس این قضیه صدق می كند. بعضی از والدین هر لحظه ی بودن در كنار نوجوانشان را دوست دارند چون به این مسأله واقفند كه او به هر حال روزی از زندگی شان خارج می شود. ولی عده ای از آنان روزشماری می كنند تا سالهای دشوار و پرزحمت سپری و فرزند نوجوانشان از زندگی آنها خارج شود. میان برخی از پدران و مادران با نوجوانانشان رابطه ای پربار و غنی برقرار است، زیرا آنان نه تنها هنر كنار آمدن با نوجوانان را می دانند، بلكه محیطی پرنشاط و شاداب برای خانواده ایجاد می كنند. ولی هستند پدران و مادرانی كه با نوجوانشان رفتاری مستبدانه دارند و همواره آنان را تهدید یا تنبیه می كنند.

بیشتر اوقات این طور به نظر می رسد كه نوجوانان خواستار عشق و محبت ما نیستند و در حقیقت همین طور هم هست. با وجود بغرنج بودن قضیه، من قانع شده ام كه بهتر است انسان بكوشد با نوجوانان خود رابطه ای هشیارانه برقرار كند. شاید در طی این دوران نیرویی بیش از توان خود برای آنان صرف كند، ولی من براساس تجارب شخصی و جرو بحث با صدها پدر و مادر به حقیقت معتقدم اگر به راستی گمان می كنید كنار آمدن با نوجوانانتان امری امكان ناپذیر است، به دلیل نداشتن روشی مناسب برای دستیابی بدین منظور است. وقتی راه را بیابید، ایجاد چنین ارتباطی دشوار نخواهد بود. در واقع دوران نوجوانی نسبت به مراحل دیگر زندگی مشكل تر نیست، بلكه به مثاله تجربه ی تازه ای برای انسان است.

درك این مطلب كه نمی توان همان روشی را كه در زمان كودكی نوجوان در پیش داشته اید، در دوران نوجوانی او نیز به كار برد، بسیار حائز اهمیت است. اگر منطقی باشید پی خواهید برد كه كنار آمدن با نوجوانی كه اكنون در برابر سخنان شما در مقام پرخاشگری و پاسخگویی برمی آید و همه ی كاسه كوزه ها را برسرتان می شكند و حتی شما را كنار می گذارد، امری ساده و بدیهی است. به وظیفه ی پدری و مادری عمل كردن و دوست داشتن فرزند نوجوان مستلزم در پیش گرفتن شیوه ای زیركانه به همراه نرمش و مهارتی خاص است. به همین دلیل است كه داشتن رابطه ای خوب و كنار آمدن با نوجوانان را در حكم هنر می دانند؛ هنری كه لازمه اش طی مسیری هوشمندانه برای پدران و مادران است و مانند هر هنر دیگر، تنها با تمرین و پشتكار می توان مهارت لازم را به دست آورد. با گذشت زمان موقعیت های ویژه ای برای شما پیش خواهد آمد كه از طریق آنها خواهید توانست شیوه ی خود را بهبود بخشید.

انجام وظیفه ی پدری و مادری به نحو احسن در مورد نوجوانان، از دشوارترین فنونی است كه تاكنون مسؤولیت آن را به عهده گرفته اید : برنامه ی گسترده ی آموزشی همراه با دلسوزی و ستیزه و كشمشكهای سیاست مدارانه برای برقراری ارتباط، مانند این است كه شما در یك گروه تهاجمی قرار گرفته اید.

با پشت سر گذاشتن چند سال در كنار نوجوان، به این نتیجه خواهید رسید كه چقدر صبور و سخاوتمند و در عین حال تا چه حد خام و بی تجربه بوده و چه آسان در آبی كم عمق غرق شده اید. با وجود نوجوان در زندگی شما، مطمئناً به زودی پرده از روی خصوصیاتی نظیر حسادت، عصبانیت، ترس یا عدم امنیتتان برداشته خواهد شد و آنچنان نومید می شوید كه دلتان می خواهد مو به سر خود باقی نگذارید. گاهی اوقات از شدت خشم و درماندگی فریاد می زنید و اعمالی غیرمنطقی مرتكب می شوید. در اوج بیچارگی نمی دانید چه می كنید و در این هنگام است كه پی می برید هیچ راه فراری نیز وجود ندارد. اما لازم نیست حالت رنجوری و پریشانی تان برای همیشه ادامه یابد و این بستگی به شما دارد كه بتوانید به مرحله ی رشد و تعالی برسید. باید استقامت به خرج دهید و مشكلات را با عقل و منطق حل كنید.