سازه‌های فولادی

تاریخچه سازه های فولادی

استفاده از فلز به عنوان مصالح سازه ای ، به ساخت یك پل قوسی در انگلستان به دهانه 30 متر با استفاده از اعضای چدنی بین سال های 1777 تا 1779 بر می گردد. بین سالهای 1780 تا 1820 میلادی ، پل های چدنی متعددی به همین شیوه ساخته شد . تیر اصلی این پل ها ‏ خراپاهای قوسی با اعضایی از جنس چدن بود . چدن برای ساخت زنجیرها و آویزهای پل های معلق اولیه تا حدود سالهای 1840 مورد استفاده قرار می گرفت .

حدودا از سال 1840، به تدریج آهن كم كربن (چكش خوار ) جایگزین چدن معمولی درامر ساختمان سازی شد . قدیمیترین مثال مهم دراین زمینه ‏، پل چهار دهانه بریتانیا در ویلز با دهانه های 70،140،140،70 متر می باشد كه برای ساخت آن از ورق ها و نبشی هایی از جنس آهن كم كربن استفاده گردید.

با تولید و نورد نیمرخ های مختلف ازجنس چدن و آهن كم كربن ، استفاده از این دو فلز ، گسترش بیشتری یافت . نورد میلگرد ها درسال 1780 و نورد ریل ها در سال 1820 شروع شد كه نهایتا به نورد نیمرخ های I شكل درسال 1870 انجامید .

ابداع روش بسمر درسال 1855 و توسعه و تكامل آن درسال 1870 ، باعث افزایش كاربرد چدن و مشتقات آن درساختمان گردید . ازسال 1890 به تدریج فولاد جایگزین آن كم كربن درامر ساختمان سازی شد . درحال حاضر فولاد از عمده ترین مصالح ساختمانی می باشد كه با تنش های جاری شدن (تسلیم ) ، 2400 تا 7000 كیلوگرم برسانتی متر مربع به منظورهای مختلف تولید می شود . مشخصات انواع مختلف فولاد و خواص آنها دربخش های دیگر همین فصل مورد بررسی قرار می گیرد .

ساختمان های فولادی

سازه های فولادی به سه گروه اساسی طبقه بندی می شوند :

الف : سازه های قاب بندی شده كه مجموعه ای اعضای محوری ، خمشی و یا محوری – خمشی می باشند .

ب : سازه های پوسته ای كه دراعضای آنها نیروی محوری قالب است .