نقش گیاه دارچین در درمان بیماریها و ...

در طی قرون و اعصار متمادی مردم به خواص درمانی گیاهان پی برده اند و دانشمندان بزرگی  در اقصی نقاط جهان، دراین زمینه تحقیق و كار كرده اند و كتا بها نوشته اندو همزمان با سایر نقاط دنیا در ایران نیز استاتید و دانشمندان بلند پایه ای چون اوبو‌علی سینا، محمد زكریای رازی، سید اسماعی جرجانی و ابونصر موفق هروی قرن های متمادی علم پزشكی ئ درمانی جهان را تحت تاثیر قرار داده و به حدی ارتقاء علمی یافته اند كه آثار آنها به اروپا رفته وتا قرون شانزده و هفده، تعلیمات منحصر به فرد دانشگاهی را تشیكل داده وهنوز مضامین آن مورد تتبع و ترجمه و استفاده است.

فارماكوكنوزی كه معینی تحت الفظی آن داردوشناسی (علم الادویه) است، جزئی از هنر و علم پزشكی به شمار می آید و آغاز آن از زمانی است كه بشر ب درمان بیماری‌ها پرداخته است. فارماكوكنوزی از تمدن های كهن، كه در آنها از اجزای حیوانات و گیاهان، محلول های شفا بخش وتهیه می كردند و آنها را برای از  بردن آلام و كاستن رنج ومقابل با بیماری ها به كار می بردند و ریشه گرفته است. منشا اولیه فارماكوكنوزی را می توان در اسرار جادوگری قبایل بشری دانست كه توانسته است دوره مبت نشده اسرار طب انسانی را پشت سر بگذارد وسیر تكاملی خود را از مرحله بدوی تا به امروز كه عصر استفاده  از عوامل اختصاصی است به خوبی طی نماید.

با آنكه امروزه درمان بیماری ها بیشتر از طریق مصرف داروهای صورت می گیرد كه منشاء صنعتی دارد واختصاصا در‌آزمایشگاه تهیه می شوند و اثرات قاطع آنها نیز ردرمان بیماری ها موجب توسعه مصر ف آنها گردیده است، معهذا چون با مصرف  بعضی از داروها  زیانهایی به بدن می رسد، روز به روز به اهمتی گیاهان دارویی و فرآورده های آنها بیشتر توجه می‌شود و اعتقاد علومی درباره آنها پیوسته تقویت می‌گردد.