دستگاه گوارش، تنفس، خون و مایعات بدن، دفع ادرار

دستگاه گوارش

عمل گوارش: گوارش عملی است كه مواد غذایی را طوری تغییر می دهد كه برای سلول های بدن قابل استفاده باشد.

لوله گوارش: لوله ای است طویل كه از دهان شروع شده و به مخرج ختم می شود.

ساختمان لوله گوارش (از داخل به خارج) 3 لایه دارد.

1. لایه مخاطی
2. لایه عضلانی

شامل عضلات حلقوی صاف در داخل و طولی صاف در خارج است وظیفه آنها ایجاد حركات درلوله گوارشی و محفوظ كردن محتویات آن می باشد.

3- لایه پیوندی خارجی:

كه از بافت پیوندی است و لوله گوارش را به قسمتهای دیگر متصل می كند و روده بند (مزانتر) نام دارد.

                               مكانیكی         

اعمال عمومی دستگاه گوارش       گوارش

                               شیمیایی     

                      جذب: روده باریك

نقش دهان در دستگاه گوارش:

1. تشخیص مزه و كیفیت غذا: به كمك پرزهای چشایی- زبان (بمقدار زیاد)- حلق- دهان
2. گوارش غذا: كه عمدتا مكانیكی و توسط دندانها صورت می گیرد.

دندان ها در هر آرواره

1. پیش : 4 عدد با تاج قطع كننده و یك ریشه مخروطی برای بریدن و پاره كردن
2. نیش: 2 عدد با تاج مخروطی نوك تیز و یك ریشه مخروطی برای بریدن و پاره كردن
3. آسیاهای كوچك: 4 عدد با 1 یا 2 ریشه و تاج پهن با 2 برجستگی برای خرد و له كردن غذا
4. آسیاهای بزرگ: 6 عدد با ریشه 3 شاخه تاج پهن با 4 برجستگی مناسب برای ساییدن غذا

             تاج: بیرون از لثه

 ساختمان دندانها

                     ریشه:  درون لثه

خارجی ترین لایه دندان را مینا كه سخت ترین ماده بدن می باشد  پوشانده است[ %96 آهك، 4% پروتئین (اوسئین)]. زیر مینا عاج قرار دارد با سختی كم (72% آهك و 28% پروتئین) و در حفره وسط آن مغز شامل بافتهای زنده پیوندی، عصب و رگهای خونی راپر می كند و روكش ریشه دندان ساروج است.

نكته: دندانهای انسان مخلوطی از رژیم گوشتخواری و گیاهخواری است.

بزاق

بزاق دهان چسبنده و لزج است.           

3 جفت غده بزاقی شامل:

1جفت زیر زبانی و 1 جفت تحت فكی و 1 جفت بناگوشی می باشد.

             آب

لیزوزیم

پتیالین

موسین

تركیبات بزاق:

1. آب 99%
2. لیزوزیم

در گوارش نقش دارد و با تخریب دیواره سلولی میكروبها را می كشد.

1. پتیالین

نوعی آمیلاز است كه نشاسته را به قندهای ساده تر تبدیل می كند.

1. موسین

نوعی پروتئین كه در آب به ماده لزج و لغزنده موكوس تبدیل می شود و حركت غذا را در دهان حلق و مری تسهیل می كند.

حلق

حلق چهار راهی كه از جلو به دهان و و از بالا به بینی و از پایین به مری و نای راه دارد و لقمه غذا باید وارد یكی از آنها شود.

بلع

مركز آن  در بصل النخاع می باشد و به كمك عصب واگ (پنوموگاستریك) و همكاری ماهیچه های زبان كه راه دهان را می بندد و اپی گلوت كه نای را می بندد و زبان كوچك كه بینی را می بندد صورت می گیرد تا غذا وارد مری شود.