| بررسی دو نوع خوردگی، خوردگی بین دانه‌ای و خوردگی توام با تنش در فولادهای زنگ‌نزن استیلی
فولادهای زنگ‌نزن اوستنیتی به علت دارا بودن خواص مكانیكی مناسب و مقاومت عالی به خوردگی، كاربردهای فراوانی در صنایع مختلف دارند اگر چه حالت كارشده (Wrought) این فولادها، مقاوم به خوردگی است، اما حالت جوشكاری شده آن ممكن است مقاوم به خوردگی نباشد سیكل حرارتی ناشی از جوشكاری و یا عملیات حرارتی تنش‌زدایی كه بر فولاد اعمال می‌شود، ممكن است باعث رسوب فاز
|
 |
| دسته بندی | فنی و مهندسی |
| فرمت فایل | doc |
| حجم فایل | 2660 کیلو بایت |
| تعداد صفحات فایل | 82 |
1-1- تعریف خوردگی
به تغییراتی كه در نتیجة واكنشهای شیمیایی یا الكتروشیمیایی مواد با محیط اطراف آنها ایجاد شده و باعث تخریب تدریجی قطعات می‌شود، خوردگی گفته می‌شود. خوردگی، یك واكنش نامطلوب است كه سبب جدا شدن تدریجی اتمها از سطح قطعات و تخریب آنها می‌شود كه در نهایت باعث شكست قطعه شده و خساراتی را بوجود می‌آورد ]1[.
سرعت فعل و انفعالات خوردگی به عواملی مانند درجه حرارت و غلظت محیط اثركننده بستگی دارد. البته عوامل دیگری نیز مانند تنش مكانیكی (Stress) و فرسایش (Erosion) می‌تواند به خوردگی كمك كند ]1[.
پدیده خوردگی، در اغلب فلزات و آلیاژهای آنها ظاهر می‌شود زیرا اغلب فلزات و آلیاژها تمایل به ایجاد تركیباتی با اتمها یا مولكولهایی از محیط اطراف خود كه تحت شرایط موجود از لحاظ ترمودینامیكی پایدار است، دارند. فقط تعداد كمی از فلزات مانند طلا یا پلاتین، تحت شرایط معمولی پایدار هستند و تمایلی به ایجاد واكنش با محیط اطراف ندارند ]1[.
در ادامه این فصل به تشریح برخی از خوردگی‌های مرسوم پرداخته می‌شود.
1-2-خوردگی الكتروشیمیایی
متداولترین نوع خوردگی، خوردگی الكتروشیمیایی است. این نوع خوردگی غالباً در محیط آبی كه شامل یونهای نمك محلول است رخ می‌دهد. بنابراین آب حاوی یونها، از مایعات الكترولیتی محسوب می‌شود كه محیط مناسبی برای انجام بیشترین واكنشهای خوردگی است. برای درك بهتر خوردگی الكتروشیمیایی، در ذیل، به تشریح واكنشهای الكتروشیمیایی پرداخته می‌شود ]1[.
موقعی كه قطعة فلزی، در مایع الكترولیتی (مانند HCl) قرار گیرد، اتمهای فلز در اسید حل می‌شوند یا به عبارتی، توسط اسید خورده می‌شوند. بدین صورت اتمهای فلز طبق واكنش 
، به صورت یون، از فلز جدا می‌شوند و داخل الكترولیت قرار می‌گیرند. به این ترتیب مدار الكتریكی در سیستم (بین فلز و الكترولیت) برقرار می‌شود. مطابق شكل 1-1 این سیستم دارای 4 جزء است:
- آند: الكترونها را به مدار داده و یونهای فلزی از آن جدا می‌شوند و آند زنگ می‌زند.
- كاتد: الكترونها را می‌گیرد.
- اتصال الكتریكی: به منظور جریان الكترونها از آند به سمت كاتد و ادامه واكنش بین آند و كاتد برقرار می‌شود.
- الكترولیت مایع: كه باید با آند و كاتد در تماس باشد. الكترولیت هادی بوده و مدارالكتریكی را كامل می‌كند. الكترولیت‌ها، وسیلة حركت یونهای فلزی را از سطح آند به سمت كاتد تأمین می‌كنند ]1[.
1فیزیك (1)