افت تحصیلی

مطالعات نشان داده است كه حدود 10 درصد از موارد افت تحصیلی به علت ناتوانی ذهنی و عدم كشش فرد است. البته دربسیاری موارد دانش آموزی را كه مشكل تحصیلی داشته و با تشخیص كمبود هوش به مراكز مشاوره ارجاع داده اند، پس از ارزیابی دقیق مشخص می شود دانش آموز هیچ ضعف شناختی یا هوشی ندارد و علت یا علل دیگری عامل مسأله است.

امروزه دیگر آن اهمیتی را كه درگذشته به هوش داده می شد، داده نمی شود و گفته می شودهر شخص با نردبان صفات شخصیتی خود راه تكامل و پیشرفت را طی می‌كند و آنچه مهم است، صبرو بردباری و بویژه پشتكار است.

ازبین 2 دانش آموز با بهره هوشی مساوی، دانش آموزی موفق تر می شود و پیشرفت تحصیلی بهتری دارد كه تلاش و پشتكار زیادتری داشته باشد. توجه: برای یادگیری و به یاد سپردن هر مطلبی اولین شرط، توجه به آن است.

بدیهی است اگر دانش آموز از هوش بالایی برخوردار باشد، ولی به مطلب یا موضوعی توجه نكند، نمی تواند آن را فراگیرد و علت افت و شكست تحصیلی بعضی دانش آموزان، ناشی از عدم توجه به معلم و موارد تدریس شده و نیز نداشت متن تمركز عوامل هنگام مطالعه و انجام تكالیف درسی است.

انگیزه: انگیزه ، به حالتهای درونی فردگرفته می شود كه موجب هدایت رفتار او به سوی نوعی هدف می شود و درواقع موتور حركت هر فردی است. محققان، نداشتن انگیزه پیشرفت را یكی از دلایل افت تحصیلی می دانند.

آشفتگی های عاطفی و هیجانی: مشكلات عاطفی و هیجانی دانش آموزان در مقاطع مختلف رشد می تواند آشفتگی های عاطفی وهیجانی را، مشكلات عاطفی و هیجانی روانی خاص هر مرحله از رشد می تواند باعث اشتغال خاطر، آسیب وارد آمدن به قوای هوشی، تحلیل انرژی ذهنی، عدم تمركز حواس و درنهایت افت تحصیلی دانش آموزان شود.

نارسائی هایی جسمی: دانش آموزانی كه دارای بنیه ای ضعیفی هستند از سلامت عمومی كامل برخوردار نیستند، نمی توانند به اندازه كافی كوشش وفعالیت داشته باشند. این دسته به دلیل داشتن استعداد ابتلا به انواع بیماری ها از پیشرفت درسی باز می مانند. وجود ضعف  بینایی و شنوایی نیز سبب عقب ماندگی و افت تحصیلی می شود.

ناراحتی های مربوط به مراكز عصبی و ناهماهنگی های حسی و حركتی نیز درجای خود باعث افت تحصیلی می شوند.