كشورهای گرمسیری و نیمه گرمسیری برمه ، تایلند ، ویتنام ، لائوس ، اندونزی ، فیلیپین ، پاكستان ، هندوستان ، ایالات متحده آمریكا ، ژاپن ، ایتالیا ، مصر ، اسپانیا ، چین ، برزیل ، كوبا ، مكزیك و استرالیا از جمله كشورهای تولید كننده برنج به شمار می رود . میزان تولید برنج در تایلند ، برمه ، ویتنام و لائوس بیش از مصرف داخلی است . نزدیك به 90 درصد برنج موجود در بازارهای بین المللی مربوط به این چهار كشور است . ایالات متحده امریكا ، برزیل ، ایتالیا و مصر از دیگر كشورهای صادر كننده برنج هستند .(1)

جدول (1-1) توزیع منطقه ای سطح زیر كشت و تولید شلتوك در جهان در سال 1971 برحسب  درصد (1)

زراعت برنج در شمال ایران  به ویژه در شهر رودسر ، و استان خوزستان تاریخچه طولانی دارد ; بنا به بعضی از روایات كشت این محصول قرن ها پیش از میلاد مسیح در زمان هخامنشیان رواج داشته است (1).

سطح زیر كشت ، تولید و عملكرد برنج در استانهای مختلف ایران برابر آمار منتشر شده از طریق وزارت كشاورزی در جدول (2-1) درج شده است. این جدول نشان می دهد كه نزدیك به 80 درصد محصول برنج ایران در دو استان گیلان و مازندران  تولید می شود . زراعت برنج در استانهای فارس ، خوزستان ، اصفهان ، آذربایجان شرقی ، و نیز گرگان و گنبد متداول است . در سطوح كوچكی از مناطق بسیار خشك كشور مثل بلوچستان نیز برنجكاری دیده می شود (1).

مهمترین مناطق تولید كننده برنج در استان گیلان عبارت انداز : آستارا، بندر انزلی، فومن، زیبا كنار، رضوان شهر،خمام، لشت نشاء، هشت پر طوالش، لولمان، كوچصفهان، صومعه سرا ، آستانه اشرفیه، رودبار، رودسر، رشت ، سیاهكل ، لاهیجان و لنگرود .

مهمترین مناطق تولید كننده برنج در استان مازندران عبارت انداز : چالوس ،تنكابن،قائم شهر،نوشهر،ساری،آمل،بابل،نور،محمود آباد،علمده (رویان) گرگان گنبد (3) .

تولید برنج ایران تا اوایل دهه 1340 می توانست نیازهای داخلی كشور را تا حدی تامین كند اما در حال حاضر با توجه به افزایش سریع جمعیت و بهبود قدرت خرید مردم محصول داخلی كفاف نیازها را نمی دهند و مقادیر قابل توجهی برنج همه ساله به ناچار از خارج وارد كشور می شود (1).