خصوصیات تعریف انبار داده

در این بخش به بررسی و توضیح اجزاء كلیدی تعریف ارائه شده برای انبار داده به منظور پاسخگویی به پرسشهای نظیر این می پردازیم که طبیعت داده درانبار داده چگونه است؟ تفاوت این اطلاعات با اطلاعات سایر سیستمهای عملیاتی در چیست؟ چرا باید با سایرین متفاوت باشد؟ چگونه اندازه هرداده در انبار داده اعمال می‌شود؟[1]

2-2-1 داده موضع گرا

اطلاعات درسیستمهای عملیاتی از طریق نرم افزارهای فردی نگهداری می شوند. در عملیات پردازش دستور، داده برای یک كاربرد خاص نگهداری می ‌شود. این مجموعه داده، اطلاعات لازم را برای عملیاتهایی اعم از ورود دستورات، بررسی انبار، بررسی اعتبار مشتریان و انتساب دستور برای ارسال ایجاد می‌كنند. امااین مجموعه داده فقط شامل اطلاعات لازم برای یک كاربرد خاص می باشد. ما چندین مجموعه داده حاوی اطلاعاتی درباره دستورات شخصی، مشتریان، وضعیت انبار و تراكنشهای پرجزییات خواهیم داشت، اما همه اینها بر مبنای پردازش دستورات سازماندهی شده اند.[1]

همینطور برای یک مؤسسه بانكی، مجموعه داده برای یك عملیات وام متقاضیان شامل اطلاعاتی برای همان كاربرد خاص است. مجموعه داده برای سایر کاربردهای محدود مثل بررسی حسابها وثبت موجودی حسابها با همان عملِیات ویژه ارتباط دارد. در مورد یك شركت بیمه نیز، هر مجموعه داده‌ مختلف، عملیاتهای مربوط به خود را پشتیبانی می کنند مثل بیمه اتومبیل، بیمه عمر و بیمه تامین اجتماعی.[1]

بنابراین، مجموعه داده برای هر عملیات نیازمند سازماندهی بر مبنای یک كاربرد مشخص برای همان عملیات دارد.[1]

در مقایسه با سیستمهای عملیاتی که توضیح داده شد، درانبار داده،  اطلاعات بر مبنای موضوع ،نه براساس یک كاربرد خاص ذخیره می‌شوند.اگر داده براساس موضوعات کاربردی ذخیره شده باشد، موضوعات کاربردی چه می توانند باشند؟ موضوعات کاربردی از چندین جنبه می تواند  متفاوت به نظر برسد. این موضوعات برای کاربردهای مختلفی نقاط بحرانی هستند. برای یک  شركت‌ تولیدی، موضوعات کاربردی بحرانی، فروش ،بازاریابی و فهرست اموال است. برای یك فروشگاه خرده فروشی، نرخ فروشها  مساله بحرانی است.[1]