استاد شهریار شاعر افسانهای
سید محمد حسین بهجت تبریزی فرزند حاج میر آقا خشكنابی مقارن انقلاب مشروطیت و بین سالهای 12831285 شمسی در روستای خشكناب نزدیك بخش قده چمن متولد گردید پدرش كه در آغاز طلبه بود بعد مجتهد و سپس از وكلای برجسته و اول آذربایجان مددی بود فاضل خوشنویس، كریم الطبح و با ایمان در سال 1313 شمسی مرحوم و در قم مدفون شد محمد حسین تحصیل را در مكتب خانه قریه زادگاه |
دسته بندی | علوم انسانی |
فرمت فایل | doc |
حجم فایل | 14 کیلو بایت |
تعداد صفحات فایل | 13 |
شهریار شاعری مومن و مسلمان بود. عمق اعتقادات قلبی او از خلال بسیاری از اشعارش بخوبی پیداست.
از دیگر خصوصیات بارز او رقت و حساسیت فوق العاده فروتنی و درویشی همیشگی مهمان دوستی و مهمان نوازی دائمی اخلاص و صمیمیت ویژه با دوستان واقعی، محلاح مفرط به تمامی هنرها بخصوص شعر، موسیقی و خوشنویسی بود او خط نسخ و نستعلیق بویژه خط تحریر را خوب می نوشت. در جوانی سه تار می زد و آنطور نیكو می نواخت كه اشك استاد ابوالحسن صبارا جاری میكرد و برای ساز خود می سرود:
نالد به حال زار من امشب سه تار من |
|
این مایه تسلی شبهای تار من |
پس از مدتی سه تار را برای همیشه كنار گذاشت.
از آثار او میتوان به حیدر بابا – هذیان دل – مومیائی – افسانه شب و ای وای مادرم اشاره كرد.
عاقبت پس از هشتاد و سه سال زندگی شاعرانه پر بار و با افتخار روح این شاعر بزرگ در 27 شهریور ماه 1367 به ملكوت علی پیوست و جسمش در مقبره الشعرای تبریز كه مدفن بسیاری از شعرا و هنرمندان آن دیار ارجمند است بخاك سپرده شد. یادش گرامی باد.