ابر رسانایی

او متوجه شد كه در درجه حرارت خیلی پایین مقاومت جیوه تا حد غیر قابل اندازه گیری كاهش پیدا می كند كه البته این موضوع زیاد شگفت انگیز نبود اما نحوه از بین رفتن مقاومت غیر منتظره می نمود.موقعی كه درجه حرارت به سمت صفر تنزل داده می شود به جای اینكه مقاومت به ارامی كاهش یابد در درجه حرارت 4 كلوین ناگهان افت می كرد و پایین ترازاین درجه حرارت جیوه هیچگونه مقاومتی از خود نشان نمی داد. همچنین این گذار ناگهانی به حالت بی مقاومتی فقط مربوط به خواص فلزات نمی شد و حتی اگر جیوه ناخالص بود اتفاق می افتاد.آقای اونز قبول كرد كه پایین تر از 4 كلوین جیوه به یك حالت دیگری از خواص الكتریكی كه كاملا با حالت شناخته شده قبلی متفاوت بود رفته است و این حالت تازه (( حالت ابر رسانایی )) نام گرفت.بعدا كشف شد كه ابررسانایی را می توان از بین برد ( یعنی مقاومت الكتریكی را می توان مجددا بازگردانید.) و در نتیجه معلوم شد كه اگر یك میدان مغناطیسی قوی به فلز اعمال شود این فلز در حالت ابررسانایی دارای خواص مغناطیسی بسیار متفاوتی با حالت درجه حرارتهای معمولی می باشد.
تاكنون مشخص شده است كه نصف عناصر فلزی و همچنین چندین آلیاژ در درجه حرارت های پایین ابر رسانا می شوند. فلزاتی كه ابررسانایی را در درجه حرارت های پایین از خود نشان می دهند ( ابر رسانا ) نامیده می شوند. سالهای بسیاری تصور می شد كه تمام ابررسانا ها بر طبق یك اصول فیزیكی مشابه رفتار می كنند. اما اكنون ثابت شده است كه دو نوع ابررسانا وجود دارد كه به نوع I و II مشهور می باشد. اغلب عناصری كه ابررسانا هستند ابررسانایی از نوع Iرا از خود نشان می دهند.در صورتی كه آلیاژها عموما ابررسانایی از نوع II را از خود نشان می دهند.