معماری پلها

در صورتی كه در غرب برای ساختن پل برعكس ایران كانالی انحرافی ساخته و بر روی آن پل را احداث كرده سپس رودخانه را از مسیر طبیعی به كانال جدید التاسیس هدایت می كردند.

(( قدیمی ترین پلی كه بدین طریق ساخته شد پل شهر بابل بر روی رودخانه فرات بود كه توسط نیتوگریس دومین ملكه آشور احداث گردی همان طور كه در بخش تاریخچه اشاره شد وی دستور داد تا دریاچه ای حفر و آب فرات را بر آن راهنمائی كرده پس از خشك شدن بستر اصلی پایه های پل بزرگ آن را بنا نهاده و با پر شده دریاچه و {احداث پل } آب فرات را به مسیر برگرداندند))

در رابطه با پی سازی پل بند شادروان ئر شوشتر نیز از طریق فوق استفاده شده است دهخدا در لغت نامه خود توضیحی شنیدنی دارد:

(( قیصر مهندسین و معماران،از روم و فرنگ بارز و اموال بسیار طلبیده اولا” از زیر كوهی كه بقعه سید محمد گیاهخوار در آن است و آب رودخانه از زیر آن كوه به طرف مغرب شهر جاری بود رخنه كردند كه آب را به طرف جنوب ببرند. از زیر آن كوه تا بند قیصر كه دوازده فرسخ مسافت است بر بدنه و آب بدان طرف سر دادند و نوره و گچ را به شیر گوسفند خمیر كردند و سنگهای بزرگ با علم جراثقال به كار بردند و هر دو سنگ را با طوق آهن به هم بستند و از دهنه مافاریان تا زیر پل را به یك تراز فرش كردند. و با سرب آب كرده رخنه های سنگ را مسدود كردند و به عرض رودخانه شادروانی ساخته پل عظیمی برای سهولت عبور و مرور با كمال استحكام ساختند و آن رخنه هائی كه از زیر بقعه سید محمد گیاه خوار كرده بودند از همان نوره و سرب آب كرده مسدود كردند تا شادروان و بند میزان تمام شد آن گاه آبرا به مجرای مطلوب جاری كردند....))