لكنت زبان

از آنجا كه هنوز علت این اختلاف شناخته نشده است، پژوهشگران رشته های مختلف از جمله پزشكی، روانشناسی، تعلیم و تربیت، توانبخشی و بویژه گفتار درمانی به آن پرداخته اند.

در این مقاله كمكهای ارائه شده به فردی لكنتی از جانب یك روانشناس ( نویسنده )، شرح داده می شود در اینجا ابتدا به ذكر چگونگی تشخیص این اختلال می پردازیم و در ادامه ابتدا درمانهای پیشنهادی محققین مختلف ارائه می شود و در پایان چگونگی درمان فرد طی جلسات مختلف بیان می شود.

در اینجا ما از ارائه تاریخچه لكنت زبان خودداری می كنیم ولی علاقه مندان می توانند به كتابهای : لكنت زبان ـ اسماداودیان، لكنت زبان، تولیدـ تالیف عبادی و ...مراجعه كنند.

لكنت زبان

در چهارمین چاپ راهنمای تشخیص و آماری اختلالات روانی( DSM- IV ) ، لكنت زبان زیر عنوان اختلالات ارتباطی طبقه بندی شده و با آشفتگی در سلاست طبیعی و تعیین الگوی زمانی تكلم كه نامتناسب با سن بیمار بوده و با یك یا چند تا از موارد زیر مركب است تعریف شده است. تكرار اصوات، طولانی كردن اصوات عبارت تعجبی، مكث داخل واژه ها، جانشین سازی مشهود واژه ها به منظور اجتناب از انسداد كلام و انسداد خاموش یا قابل سمع كلام. اختلال در سلاست از شدت كافی برای تداخل در پسرفت  تحصیلی یا شغلی یا رابطه اجتماعی برخوردار است. در اكثر موارد اختلال در كودكی پدید می آید. میزان لكنت نسبت به موقعیت و كلمات خاص فرق می كند

از لحاظ سبب شناسی، علت دقیق لكنت زبان معلوم نیست امّا انواعی نظریه ها پیشنهاد شده است.

نظریه های یادگیری در مورد علت لكنت زبان مشتمل است بر نظریه معنی زاد ( Sememtogenic ) كه در آن لكنت زبان اساساً یك پاسخ آموخته شده در مقابل عدم سلاست هنجاری اوان كودكی است و مدل دیگری كه بر شرطی سازی كلاسیك متمركز است، كه در آن لكنت زبان در مقابل عوامل محیطی شرطی می شود.

در مدل سیبرنتیكز، تكلم فرآیندی تلقی می شود كه تابع پسخوراند مناسب برای تنظیم است، فرض می شود كه لكنت به دلیل گسستگی در حلقه پسخوراند بوجود می آید. مشاهدات جنبی بر این كه لكنت زبان در نتیجه نوفه سفید (White nise ) كاسته می شود و اینكه كندی در پسخوراند شنوایی در افراد عادی لكنت ایجاد می كند، اعتبار بالقوه نظریه بالا را تقویت می كند.