اصول برنامه نویسی اسمبلی

اگر با برنامه‌نویسی اسمبلی میكروكنترلر آشنایی داشته باشید، برنامه‌نویسی برای enCoRo  نیز مشابه همان است. اما اگر با برنامه‌نویسی در بیسیك و C آشنا هستید، باید بدانید كه در برنامه‌نویسی كدهای اسمبلی بسیاری از عملگرهای زبانهای سطح بالا موجود نیست در اینجا دیگر حلقه‌های While یا ‌for یا انواع مختلف متغیرها وجود ندارد. اما برای تراشه‌‌ای مانند enCoRo كه به منظور كارهای نمایشی و كنترلی غیر پیچیده طراحی شده است، استفاده از كدهای اسمبلی عملی است. برای برنامه‌های كوتاه، كه به سرعت اجرا می‌شوند احتیاجی به خرید مفسر نیست.

اصول برنامه‌نویسی اسمبلی

برنامه‌نویسی اسمبلی شامل یك مجموعه از دستورات است كه هر كدام مربوط به كدهای ماشینی هستند كه تراشه از آنها پشتیبانی می‌كند. مثلاً دستور iord، كه محل io را می‌خواند به كد h29 مربوط است. به جای به خاطر آوردن h 29، شما می‌توانید iord را بنویسید، و مترجم معادل سازی را برای شما انجام خواهد داد. دستور iord همچنین احتیاج به یك عملوند دارد كه محل خواندن را مشخص كند. به عنوان مثال 01h iord پورتی با آدرس h 10 را می‌خواند.

زبان برنامه‌نویسی اسمبلی همچنین می‌تواند شامل دایركتیو[1] و توضیحات باشد. دایركتیوها دستوراتی هستند كه به جای اینكه مربوط به CPU باشند، مربوط به مترجم می‌باشند. دایركتیوها شما را قادر می‌سازند كه محلی از حافظه را مشخص كنید، متغیرهایی تعریف نمایید. در كل، نقشی كه مترجم در كنار اجرای دستورات مشخص شده باید ایفا كند را نشان می‌دهند. یك نقطه ویرگول ( : )یا ممیز دوبل ( // ) یك عبارت توصیفی را مشخص می‌كنند كه مترجم از آنها چشم‌پوشی می‌كند.