مخابرات

نحوه اتصال این دو قسمت بهم ترتیب خاصی ندارد و سیم وانژه ممكن است ا زابتدای قسمت اول به انتهای قسمت دوم وصل شود یا به انتهای آن .در اصل كار MDF وصل شماره مورد نظر (قسمت اول ) به خط اشتراك مشترك مورد نظر (قسمت دوم ) می باشد.

حال كابلهای خروجی كه 200 تایی هستند از MDF خارج م یشود و به اتاق كابل          می رود . در اتاق كابل ، كابلهای ورودی 200 تایی مبدل به كابلهای 600 تایی یا بیشتر می شود. این كابلهای ضخیم وارد حوضچه می شوند.

اكنون كابلهای ورودی به حوضچه (كه به عبارتی می توان ا زآن بعنوان جعبه تقسیم نام برد) می روند و و در آنجا به كافوها م یروند (KV) .

كافوها در سطح شهر بسته به تراكم جمعیت به تعداد مورد نیاز با ظرافت متغیر قرار  می گیرند كه 1400 تایی یا 2400 تایی هستند و بسته به نیاز آن منطقه از ظرفیت كافو استفاده می شود.

كار كافو تقسیم كابلهایی است كه از حوضچه آمده و به پستها (P) می رود .

كافو رشدهای 15 زوجی یا 20 زوجی را به هرپست (p) منتقل می كند . حتی الامكان سعی می شود كه كافو در وسط محل مورد نظر نصب شود تا تقریباً به صورت مسیر دایره ای شكل با پستها ارتباط داشته باشد تا طول كابلهای ارتباطی بین كافو و پست را به حداقل برسانیم .

هر ترمینال داخل كافو به یك پست م یرود (پست 15 تایی)

كافو تیر مانند MDF در بخش داده كه بوسیله سیم های رانژه بهم متصل شده اند.

فرض كنیم كه از خروجی یكی از كافوها یك كابل بیرون آمده . هر كدام از این زوجها مستقیماً به پست مورد نظر انتقال داده نمی شود چون هزینه كابل كشی بالا می رود و مخابرات بیشترین هزینه را در كابل كشی دارد بنابراین این كابل بیرون آمده از كافو در مسیر خود به سر هر كویه ای كه رسید یك زوج 10 تایی ا زآن جدا می شود و به پست مربوطه می رود تا كل مسیر به همین صورت تحت پوشش قرار گیرد .