شهرستان یزد

در سه دهه پیش هنوز نشانی مبتنی بر پیشرفت حرفه های سنتی و تجارت و رونق شهر و تخصص پیشه وران و سلسله مراتب در سازمانهای صنفی دیده می شد، كه در این بخش به مواردی اشاره شده است. ویژگیهای این شهر موجب گردید كه در جریان مطلاعات نظم فضایی و ساخت شهر و معماری نواحی گرم و خشك و نیز در بررسیهای تطبیقی، همواره یزد به عنوان نمونه و پایه مورد بررسی واقع شود. در اینجا ابتدا تغییرات كالبدی شهر را در ادوار مختلف تاریخی- تطبیق متن كهن با وضع موجود شهر- با تأكید بر دورة رونق شهر مورد مطالعه قرار می دهیم و سپس به تحلیل عناصر و نظم فضایی شهر می پردازیم.

2-1 یزد. هسته مركزی شهر، حدود قلعة دورة آل كاكویه در بالا و سمت چپ عكس به چشم می خورد. خیابان مسجد جامعه و خود مسجد جامع در پائین دیده می شود . قسمتی از خیابان پهلوی سابق ( اولین خیابان یزد) كه تقریباً جهت شمال شرقی جنوب غربی دارد پیداست. حدود جنوبی قلعة قدیمی  ( شمال مسجد جامع) از بین رفته، و در سال 1352، خیابانی ( خیابان سید گل سرخ) در حد غربی  قلعه احداث شد، كه كارهای ساختمانی آن چند سال متوقف شده بود. بافت بسته و متراكم محلة قدیمی فهادان و محله های مجاور در خور توجه است.

در قرن پنجم شهر مقر حاكم نشین یكی از سلسله های كوچك محلی به نام آل كاكویه بوده است. در این دوره تغییرات كالبدی روشنی درشهر به وجود آمد. در سال 432 هجری دیواری گرد شهر كشیده شد، و چهار دروازه به نامهای درب كیا، درب قطریان، درب مهریجرد و درب كوشكنو ایجاد گردید

در حال حاضر محل این دروازه ها در شهر قابل شناسایی است. حاكمین این خاندان همچنین اقدام به ایجاد عناصر دیگری در شهر نمودند. ابویعقوب محله ای در شهر بنا كرد كه امروز به همین نام – محلة یاقوبی – شناخته می شود.