صنعت سینما

ابتدا باید با این شناخت بحث را آغاز كرد كه صنعت اصولاً چیست؟

صنعت در حال حاضر با نام تكنولوژی گره خورده است و تقریباً صنایع كمی داریم كه نیاز به تكنولوژی نداشته باشد و بیشتر هم از مقیاس های كوچكی انجام می پذیرد. مثل صنایع دستی و بومی هر منطقه كه حالت سنتی خودرا حفظ كرده است، و غیره…. اما برخی از صنایع هم صدرصد به تكنولوژی نیازمند است مثل صنایع ماشین سازی و غیره….

دركنار این تقسیم بندی ها عمده باید به گوشه دیگری توجه كرد و آن صنایع هنری است كه از نظر مالی هم بسیار پراهمیت بوده و دارای سودآوری بعضاً هنگفتی است. «صنعت سینما» از دل سرگرمی بشر بیرون آمد و درابتدا صرفاً یك اختراع كاملاً سرگرم كننده بود و بعدها هنرمندان به قدرت هنری و داستان پردازی آن پی برده و كم كم سینما درهمه زمینه های فرهنگی قرن بیستم قدرت خود را نشان داد. سیاستمداران، هنرمندان، جامعه شناسان، روانشناسان و طبیعت شناسان تمام برنامه‌های خود را براساس نوع بیان و معرفی جزئیات درزبان و هنر وضعیت سینما یافتند. وضعیت سینما درهمه جای جهان (تقریباً) پخش شد. بعدها تلویزیون به شكلی جای سینما را تا حدودی پر كرد دهه های پنجاه و شصت میلادی برای سینما بسیار حساس و نفس گیر بود چون این صنعت با ورود تلویزیون به خانه مردم بقاء خود را درخطر دید و كم كم تلویزیون دشمن شماره یك سینما گشت. و این جا اولین برخورد صنعتی با مقوله صورت گرفت. شركت های عظیم فیلمسازی كه سرمایه خود را درخطر می دیدند شروع به سرمایه گذاری براساس پروژه های عظیم كردند و فیلمهای ده فرمان، سینوهه، اسپارتاكوس و … كه بسیار پرخرج بود توانست تفاوت های سینما و تلویزیون را نشان بدهد و باعث بقاء صنعت سینمابشود. سینما چند تفاوت با تلویزیون دارد:

1. تجربه دسته جمعی دیدن یك فیلم (حس مشترك میان تماشاچیان)
2. تماشاچی خودرا آماده دیدن یك فیلم می‌كند و از نظر ذهنی خود را پذیرنده می‌كند.
3. انتخاب یك فیلم به میل خود و استفاده از بهینه از زمان مصرف برای فیلم.
4. دیدن فیلم دریك فضای تاریك و پرده بزرگ و صدای قوی
5. 24 فریم بودن تصویر سینما كه به چشم انسان خیلی نزدیك است.
6.