خطوط تلفن قرمز ، از آغازشان در سال 1968 به رشد در تعداد و وضوح مفهومی عملكردها و اهدافشان ادامه داده اند . خطوط تلفن قرمز ، خدمات تلفنی اضطراری برای افراد در بحران هستند كه یك گوش شنوا و در مواقع لزوم ، ارجاع به سازمانها و حمایت هایی تخصصی را فراهم می كنند . هدفشان كمك به تلفن كننده در حل مناسب بحران جاری و بحرانهای آینده با بسیج كردن مهارت های حل مشكلش می باشد . گوش دادن ، فهمیدن و فراهم كردن حمایت بخش های مهم این فرآیند هستند . خدمات خط تلفن قرمز كه توسط بیمارستانها ، سازمانهای سلامت روان ، دانشكده ها و غیره تاسیسی شده اند ، ویژگیهای مشترك زیر را دارند : 1 ) آنها در طول تعطیلات و ساعات شب ، زمانی كه موسسات حمایتی رایج بسته هستند ، فعالیت می كنند .2 ) در آنها كارمندان غیر حرفه ای و فرا حرفه‌ای كار می كنند .3 ) آنها تماس هایی از هر كس در جامعه و در مورد هر موضوعی كه تلفن كننده ارائه كند را می پذیرند و 4 ) آنها توصیه ، اطلاعات و خدمات ارجاعی ارائه می كنند .

تاریخچه

تاریخچه خطوط تلفن قرمز كوتاه است تا جائیكه قدیمیترین آنها به ندرت عمرشان به یك دهه می رسد . یكی از اولین خطوط تلفن قرمز از مركز جلوگیری از خودكشی لوس‌آنجلس شكل گرفت . در پاسخ به افراد مشكل دار كه با گستره وسیعی از مشكلات عاطفی و اجتماعی تماس می گرفتند ، این مركز محدوده فعالیت های خود را گسترش داد تا رویا رویی با هر مشكلی را – از تنهایی تا حاملگی تا مصرف مواد – كه تماس گیرنده عنوان می كند ، در برگیرد . خطوط تلفن قرمز به سرعت در تمام ایالات متحده گسترش یافت . بعضی از آنها توسط سازمانهای دولتی و خصوصی راه اندازی شد . بقیه نیز با سرمایه های كم راه اندازی شد كه خودشان را به عنوان قسمتی از جریان ضدفرهنگی می‌دانستند و پول ها و مداخلات درمانی ، متخصصان سلامت روان را رد می كردند. در حال حاضر، خطوط تلفن قرمز به حضور خود در جامعه ادامه می دهد و بیشتر با تعریف سنتی سلامت روان یكپارچه می شود .

فن

خدمات تلفن قرمز ، در مدل مداخلات كه توسط جرالد كاپلان ( 1961 ) حمایت شد ، بسیار مورد قبول واقع شده است .  بر طبق عقیده كاپلان ، یك بحران . زمانی رخ می دهد كه یك فرد با مانعی برسر راه اهداف مهم زندگی برخورد می كند كه به نظر می آید با به كار بردن روش های حل مشكل مرسوم او غیر قابل رفع باشد . یك دوره ای از نابسامانی رخ می دهد كه در طی آن فرد تلاش های ناموفق زیادی برای حل مشكل انجام می دهد تا اینكه سرانجام نوعی سازگاری به دست می آید . مداخله بحران ، یك سری فعالیت هایی است كه طراحی شده اند تا به گونه ای بر مرحله بحران اثر بگذارند كه نتیجه سازگارانه تری ، چیزی كه فرد دارای مشكل به آن بیشترین علاقه را دارد ، رخ می دهد . راه حل مطلوب بحران جاری باید مكانیسم های رویا رویی را به گونه ای قوی كند كه فرد بتواند با بحرانهای آینده هم بهتر كنار بیاید .

خطوط تلفن قرمز با استفاده از نظریه مداخله در بحران به عنوان یك اصل جامع ، تلاش دارد تا برای یك فرد حمایت های متعدد و متنوعی را كه برای را حل موفقیت آمیز بحران او لازم است ، فراهم كند . فنون خاص مداخله توسط راپاپورت ( 1962 ) مشخص شده است . متخصص بحران باید 1 ) مشكلی را كه منجر به تماس برای كمك شده است را روشن سازد . 2 ) پذیرش روشنی از احساس نابسامانی ( احساسات ، حالات ) ، نگرش های غیرمنطقی و پاسخهای منفی داشته باشد . 3 ) از منابع بین فردی و سازمانی ، برای فراهم كردن حمایت استفاده كند و انرژی خود را بسیج كند تا به دیگران دسترسی داشته باشد . و 4) بداند كه او تنها منبع در دسترس نیست .