نقش مربی برای بازیكنان

3) دادن لیست چرخش تیم به داور دوم در آغاز هر ست.

4) تجزیه و تحیل تایم - اوت و تعویض در صورت نیاز و اجازه این كار.

5) تجزیه و تحلیل عملكرد تیمی در طول مسابقه و ایجاد هر نوع تغییر در صف آرایی،تاكتیك ها یا بازیكنان در صورت لزوم.

6) كنترل رفتار هر یك از بازیكنان روی نیمكت.

بعد از مسابقه

1) كنترل تشویق و احترام نسبت به حریف از سوی تیم و دست دادن بازیكنان بدون توجه به نتیجه بازی.

2) تشكر از هر دو دوار و امتیاز دهندگان به خاط كارشان از طریق كاپیتان تیم.

3) مرور عملكرد تیم و مربیگری در طول بازی با دیدگه طراحی برایآینده وجلسات تمرین.

تمرینات فصلی

ضروری است از آنچه با تیم خود سعی در رسیدن به آن می كنید، عقیده روشنس داشته باشید. باید یك سرس طرح های فصلی برای پیشرفت تیم خود داشته باشید. این طرح و نقشه باید سال را مثل گلها به قسمتهایی تقسیم كند: آمادگی بدنی و تكنیكی ، تهیه و تدارك باز ی وتاكتیك، دوره مسابقه و كار و نیز استراحت.

آمادگی بدنی وتكنیكی

وقتی فصل مسابقات در راه راست گسترش تكنیكهای نو با بازیكنان یاحتی درست كردن خطاهای بزرگ برای مربی مشكل است. چند ماه بین فصول مسابقات زمانی است كه مربی می تواند روی گسترش و عملكرد تكنیك تمركز نماید. در همین زمان، بازیكنان می توانند تحت برنامه های تمرینی سازنده و سنگین كار كنند. در این مدت مربی باید اساس و پایه تیم را بر مبنای عملكرد تاكتیكی تیمی كه ریخته است بنا كند.

تهیه و تدارك بازی وتاكتیك

این دوره حدود یك ماله برای تیم ها طول خواهد كشید. در این دوزه مربی بیشتر وقت را برای ایجاد سیستمهای تاكتیكی كه می خواهد به طور مؤثر در طول فصل مسابقه به كار ببندد، صرف می كند. به ویژه مسابقات پیش فصل برای فهمیدن اینكه این تاكتیك ها در موقعیت بازی چگونه اند مفید خواهد بود.

فصل مسابقات

با شروع فصل آمادگی بدنی، تكنیكی و تاكتیكی بازیكنان باید به اوج خود رسیده باشد. مشكل مربی حفظ این سطح بالای آمادگی در دوره مسابقات است كه ممكن است كمتر یا بیشتر از شش ماه به طول انجامد. علیر غم این مسئله ، در زمانی كه نتیجه عملكرد تیم صدمه خواهد دید هر بازیكن قادر به حفظ فرم خواهد بود.

مهارت در مربیگری، توانایی در تشخیص هر چه سریعتر علت مشكل و بر مبنای آن قضاوت دربارة تمرین است. جلسات تمرینی نباید سطح بالایی از كار بدنی را شامل شوند چرا كه تحلیل باید روی آمادگی برای مسابقه آینده، به ویژه در ارتباط با تكنیك های فردی و تیمی صورت گیرد. بسیاری از لیگ ها چند هفته استراحت در میان مسابقات دارند كه مربی خواهد توانست برای كار كردن روی هر تغییر قابل توجه در تاكتیك های تیمی كه تیم نشان داده به آنها نیازمند است استفاده كند.

زمان استراحت و سرد كردن

در پایان فصل، بازیكنان احساس خستگی روحی و جسمی خواهند داشت و مربی باید به تدریج از تمرینات بكاهد. عقیده خوبی است كه در چندین مسابقه خارج سالن اگر چه باید به شكل مسابقه، شركت كنند و با روحیه راحت تری به بازی بپردازند. بعد از آن باید یك استراحت چهار تا شش هفته ای قبل از شروع دور فصل جدید داشته باشند.

دوره و جلسات تمرین

دوره تمرینات فردی باید تدارك دیده شود، نه فقط یك مجموعه گوناگون از چند آموزش به اضافه یك بازی. هر دوره تمرین و آموزش باید به طور ایده آل شامل قسمتهای زیر باشد.

1) تمرینات گرم كردن برای جلوگیری از صدمه آن جلسه

2) تمرینات تكنیكی مربوط به موضوع آن جلسه

3) كار تمركز روی تكنیك یا تاكتیك موضوع جلسه

4) كنترل موقعیت بازی و توضیح كار تاكتیكی و تكنیكی

5)‌تمرینات پایانی برای سرد كردن و جلو گیری از گرفتگی ماهیچه ها

مربی باید سعی كند استراحت ها را در جلسات تمرین و هنگام توضیح نكات به بازیكنان به حد اقل برساند، چرا كه این كار باعث از دست رفتن تمركز بعضی از بازیكنان خواهد شد. اگر نكاتی هست كه نیاز است به بازیكنان تمرینی گفته شود باید آنها را از تمرین بیرون كشیده و به آنها گفت، چرا كه بحث و توضیح وقت می گیرد. آموزشهای تمرین باید به هم پیوسته باشند تا از تلف شدن وقت با شروع كار در جاها و گروه های مختلف جلو گیری شود.

تجزیه و تحلیل حریف

همیشه باید فرصتی مناسب برای كاوش و ایجاد یك سابقه در باره سیستمهای  تاكتیكی آنها گذاشته شود، مثلاً ضعف و قدرت فردی بازیكنان و نتایج مسابقات قبلی تیمها.

به آرایش های مورد استفاده در دریافت سرویس وچرخش كه تیم از بازیكنانش می خواهد آنها را بازی كنند نگاهی بیندازید. سعی كنید این مطلب را با تیم خود در كنار هم بگذارید بنابراین بهترین دریافت كننده شما در  مقابل بهترین سرویس زنها هستند و برعكس. به سیستم دفاعی و دفاع روی تور آنها نظری داشته باشید. بهترین خط آبشار خود را برابر ضعیف ترین و كوتاه ترین خط دفاع آنها قرار دهید.

به تشخیص مهارتهای فردی بازیكنان بپردازید كه چه كسی در دریافت،  سرویس یا آبشارز ضعیف است، چه كسانی سریع نبوده و به اندازه كافی تحرك ندارند تا توپهای تاكتیكی و جاخالی را پوشش دهند و بگذارند بازیكنانتان از این ضعفها استفاده كنند.

این كار مربی است كه بفهمد بازیكنانش كه به بازی می روند می دانند با چه رو به رو می شوند و چگونه از پس این شرایط برآیند.