فنون روابط عمومی و ارتباط با رسانه‌ها

مقدمه........................................ 2

تاریخچه روابط عمومی در ایران (قرن حاضر) قبل از پیروزی انقلاب اسلامی  ............................................. 6

روابط عمومی در ایران پس از پیروزی شكوهمند انقلاب اسلامی    7

آموزش روابط عمومی در ایران پس از پیروزی انقلاب اسلامی      7

تعاریف روابط عمومی از نظر ركس ماریو ......... 9

ویژگی های یك مدیر روابط عمومی ............... 9

سازماندهی در روابط عمومی .................... 10

افكار عمومی ................................. 10

وظایف روابط عمومی در سازمان ................. 24

نمایشگاه .................................... 24

سخنرانی ..................................... 28

سفر مطبوعاتی ................................ 28

معاشرت مطبوعاتی ............................. 30

راه اندازی دسته های مشورتی .................. 30

نشریه داخلی ................................. 31

قفسه های اطلاعات.............................. 32

راه اندازی یا تك اطلاعات ..................... 32

آرشیو تخصصی ................................. 34

نظام پیشنهاد ها ............................. 34

گزارش اداری ................................. 36

تریبون آزاد كاركنان ......................... 37

برنامه ریزی برای رهبران فكری ................ 39

انتشار كتاب و كتابچه ........................ 40

راه اندازی روزنامه دیواری كاركنان ........... 40

برگزاری مراسم ............................... 40

برگزاری همایش ............................... 41

انتشار بولتن ................................ 42

مجله ویدئویی ................................ 42

راهنمایی ارباب رجوع و تابلو راهنما .......... 43

اداره كل تبلغیات معاونت امور مطبوعاتی و تبلیغاتی به عنوان متولی روابط عمومی های كشور همواره كوشیده است باهمكاری و هماهنگی روابط عمومی ها، ساز و كارهای لازم را جهت پیشرفت و توسعه روابط عمومی های كشور را فراهم سازد.

تاریخچه

روابط عمومی در ایران (قرن حاضر) قبل از پیروزی انقلاب اسلامی در سال 1322 شمسی با تصویب هیأت وزیران، اداره پی به نام «اداره كل انتشارات و تبلیغات» تشكیل شد كه وظیفه اصلی آن بیشتر در جهت انتشارات و تبلیغات در آن زمان بود. با تشكیل این اداره به مرور تبلیغات و ارتباطات در دستگاه های دولتی مورد توجه قرار گرفت.

روابط عمومی به صورت امروزی آن حدود 37 سال در ایران قدمت دارد. اولین روابط عمومی در سال 1327 شمسی از طرف شركت نفت ایران و انگلیس در ایران به وجود آمد كه مركز مهم ترین تشكیلات و فعالیت های آن در آبادان بود و در تهران فقط یك دفتر داشت این شركت در توسعه فعالیت های خود به تدریج در سایر نقاط ایران از جمله اهواز، مسجد سلیمان، كرمانشاه و دیگر مناطق نفت خیز اقدام به ایجاد دفاتر نمایندگی كرد. این روابط عمومی مطابق با سلیقه و فكر موسسین انگلیسی خود به نام «اطلاعات» انتخاب شده بود از سال 1323 كه همزمان با ایجاد كنسرسیوم و تأثیر و دخالت فكر و ایده آمریكایی در فعالیت های مختلف شركت نفت بود. این بخش به نام روابط عمومی تغییر نام داد و شامل اداره ارتباط با كاركنان و روابط عمومی شد.

بدین ترتیب شركت ملی نفت ایران به وجود آورنده اولین تشكیلات روابط عمومی در ایران است. غیر از این، از تشكیل نخستین روابط عمومی در دستگاه های دولتی تاریخ دقیقی در دست نیست و اصولاً روابط عمومی در بخش دولتی با نام «انتشارات» و «مطبوعات» آغاز به كار كرد. بدین ترتیب كه هر یك از موسسه های بخش دولتی در سازمان كلی خود یك دفتر انتشارات، مطبوعات دایر كردند. از این طریق چه به صورت مستقیم یعنی انتشارات و چه به صورت غیرمستقیم یعنی از طریق مطبوعات كه آنها را نماینده افكار عمومی می شناختند. با مردم سایر ارباب رجوع ارتباط برقرار ساختند. این روال همچنان ادامه داشت تا این كه به موجب لایحه قانونی مصوب هشتم فروردین ماه 1343 شمسی وزارت اطلاعات تشكیل شد و بعد از تأسیس وزارت اطلاعات در اواخر دهه چهل این وزارتخانه به مسأله روابط عمومی اهمیتی جدی داد و برای شروع سازمان روابط عمومی صنعت نفت با تشكیلاتی دولتی پس از مدتی تغییراتی كلی در روابط عمومی دولتی در وزارت اطلاعات انجام شد.

در بدو امر قسمت هایی كه در وزارتخانه ها و سازمان های دولتی به اعمال نوعی فعالیت های روابط عمومی اشتغال داشتند، دفاتر اطلاعات و انتشارات نامیده شدند و وزارت اطلاعات و جهانگردی پس از تصویب عنوان كلی «اداره كل اطلاعات و انتشارات و روابط عمومی» سازمانی برای روابط عمومی های دولتی تدوین كرد كه بر طبق آن اداره ها باید تعدادی كارمند داشته باشند. لیكن در عمل هیچ یك از وزارتخانه ها و حتی تشكیلات بزرگ دولتی این تعدادی كارمند در بخش روابط عمومی نبوده اند. در سال 1348 شمس به پیشنهاد وزارت اطلاعات و جهانگردی و تصویب هیأت وزیران، نام دفترهای اطلاعات و انتشارات در كلیه وزارتخانه و سازمان های دولتی و وابسته به دولت به اداره «اطلاعات و روابط عمومی» تغییر نام یافت.

اداره های روابط عمومی وزارتخانه ها و موسسه های دولتی در عین این كه فعالیت مستقل داشتند ولی از نظر سیاسی عموم فعالیت های خود را با یك اداره كل در وزارت اطلاعات و جهانگردی به نام شورای اطلاعات و انتشارات روابط عمومی هماهنگ می ساختند. و رئیس با مدیران كل روابط عمومی وزارتخانه ها و موسسه های دولتی یا تائید وزارت اطلاعات به این سمت برگزیده می شدند.

روابط عمومی در ایران پس از پیروزی شكوهمند انقلاب اسلامی  

پس از پیروزی شكوهمند انقلاب انقلاب ایران به رهبری حضرت امام خمینی (ره) در بیست و دوم بهمن ماه یك هزار و سیصد و پنجاه و هفت وزارت اطلاعات و جهانگردی هم بر طبق مصوبه مورخ هفت خرداد ماه سال هزار و سیصد و پنجاه و هشت شورای انقلاب به وزارت ارشاد ملی و حدود یك سال و نیم بعد به وزارت ارشاد اسلامی تغییر یافت.