اثر اتیلن تتراسین (Trien) روی فلوتاسیون یون Ni2+, Cu2+

- مقدمه:

فلتاسیون یون ، یک تکنیک تفکیک استفاده شده برای حذف یونهای غیر فعال سطحی از محلول دی آلی از طریق اضافه کردن یک ماده فعال می باشد. ماده فعال به طور خود به خود در حد فاصل هوای محلول متمرکز شده و یونهای حذف شده با فعل و انفعال الکترو استاتیک یا کی سیت به ماده فعال متصل شده اند. یونهای در حال واکنش با ماده فعال سوتعی از محلول زدوده شده اند که گاز در محلول پخش شده و حباب دی حاصل تشکیل یک فوم پایدار می دهند. در مقایسه با روش دی تفکیک های دیگر فلوتاسیون یون مزایایی از لحاظ سهولت عملیات و هزینه دی پائین دارد و برای پردازش حجم دی زیاد محلولت های آبسی رقیق خیلی برجسته است.

فلوتاسیون یون یک پدیده حد فاصلی (میانی) بوده که مسائل جذب ساده فعال و کاتنریون غیر فعال سطح است. لیو و دویل از لحاظت تئوری فرایند جذب سطحی را در فلوتاسیون یون از نقطه نظر فرمودینامیکی بررسی نموده اند با اعمال معادله گیسبس به یک سیستم آبی، Na A + M X_n  چگالی جذب سطحی و  ماده فعال یون نفر با معادلات زیر مشخص شده است.

در اینجا  Y بر ابر کشش سطحی، R برابر ثابت گاز و T برابر از دمای مطلق است. این روابط فرض می کند که محلول رقیق بوده و هیچ گونه نمک اضافی ندارد. در بررسی قابلیت گزینش بین یون دی فلز این دو تحقق نشان دادند که به ازای گوگیانددی کاتیونی ساده هر چه شعاع یونی کریستال بزرگتر باشد چگالی جذب سطحی آن بیشتر است و عوامل دیگری را به صورت مشابه فراهم می نمایند. این یافته مطابق با کار قبلی است. مورگان و شونر و وارد دیدند که مراتب گزینش برخی از یون های فلز هالیدی به صورت  بوده و مراتب کاهش شعاع یونی کریستال هستند مانموهان پی به مرتبه گزینش و جذب سطحی یون های فنر زمین قلیایی بوده اند که  بود که مرتبه نزولی شعاع یونی کریستال است.