Myocardial Infraction (MI) - اپیدمیولوژی

فهرست:

مقدمه...................................................................................... 5

پاتو فیزیولوژی.............................. 6

اتیولوژی ................................... 9

عوامل خطر................................... 10

تظاهرات بالینی.............................. 11

یافته های آزمایشگاهی ....................... 13

تشخیص ...................................... 14

درمان ...................................... 15

عوارض....................................... 15

اپیدمیولوژی: ............................... 16

شیوع ....................................... 16

عوامل تعیین كننده وفور بیماری .............. 17

پیشگیری اولیه .............................. 24

پیشگیری ثانویه ............................. 24

پیشگیری ثالثیه ............................. 26

فرایند پرستاری ............................. 27

تغذیه ...................................... 34

آماردر جهان و ایران ........................ 38

آمار در بیمارستان شهید لبافی نژاد........... 57

منابع....................................... 78

انواع بیماریهای كرونر قلب شامل موارد زیر می باشد: (Athero Sclrosis)

1ـ آترواسكلروز: پاسخ فیبروپرولیفراتیو التهابی به آسیبهای وارده به آندوتلیوم عروق كه در واقع یك اصطلاح كلی برای ضخیم و سخت شدن دیواره شریانی می باشد.

2ـ آنژین صدری: (Angina pectoris)

عبارت است از یك سندرم بالینی به علت ایسكمی میوكارد كه با جملات ناراحتی یا احساس فشار در ناحیه جلوی قلبی مشخص می گردد به طور تیپیك با فعالیت تشدید یافته  و با استراحت یا نیتروگلیسیرین  زیر زبانی تسكین پیدا می‌كند كه خود آنژین به سه دسته تقسیم می شود كه عبارتند از:

a ـ آنژین پایدار (Stable Angina)

b ـ آنژین ناپایدار (Unstable Angina)

c ـ آنژین پرینز متال یا واریانت (Prinz metals Angina  or Variant Angina)

3ـ انفاركتوس میوكارد

انفاركتوس میود كارد(MI ) Myocardial infarction

تعریف: عبارت است از نكروز ایسكمیك میو كارد كه معمولاً در اثر كاهش ناگهانی جریان خون كرونری سگمانی از میوكارد به وجود می آید این بیماری به بیماری كرونر قلب اختصاص دارد.

پاتو فیزیولوژی:

انفاركتوس میو كارد عموماً زمانی رخ می‌دهد كه پس از بروز انسداد ترومیوتیك در یكی از شریانهای كاروتید جریان خون كرونری به طور ناگهانی مختل می گردد. تنگی شدید اما با گسترش كند شریانهای كرونری معمولاً زمینه ساز بروز انفاركتوس حاد نیست در عوض ترمبوز شریان كاروتید به طور سریع ودر محل آسیب عروقی باعث انفاركتوس حاد می شود در بیشتر موارد انفاركتوس زمانی پدید می آید كه یك پلاك آترواسكلروتیك دچار پارگی شده یا زخمی می گردد كه در این مواقع در محل پارگی یك ترومبوز دیواره ای تشكیل شده و سبب انسداد شریان كرونری می شود. اصولاً MI یك بیماری بطن چپ است و لی آسیب حاصل می تواند به بطن راست یا دهلیزها نیز گسترش یابد. معمولاً انفاركتوس بطن راست از انسداد شریان كرونری راست یا شریان سیركمفلكس چپ ناشی می شود. و با فشار پرشدگی بالای بطن راست مشخص می گردد و غالباً با ركورژ یتاسیون شدید دریچه تری كوسپید و برون ده قلبی پایین همراه است. در هر بیمار دچار انفاركتوس تحتانی ـ خلفی وهیپوتانسیون یا شوك و Jvp برجسته باید انفاركتوس بطن راست را در نظر داشت. در انفاركتوس های ترانس مورال تمام ضخامت میوكارد از اپیكارد تا آندو كارد درگیر می شود و در روی ECG با امواجQ  غیر طبیعی مشخص می گردد. انفاركتوس های غیر ترانس مورال یاساب آندوكارد از عرض جدار بطن تجاوز نكرده و فقط در سگمان ST و موج T  ناهنجاری ایجاد می كنند . انفاركتوس های ساب آندوكارد معولاً  داخلی میوكارد را در گیر می كند. آنجا كه فشار وارده بر جدار بیشتر بوده و جریان خون میوكارد در مقابل تغییرات به دنبال گردش خون قابلیت آسیب پذیری بیشتری دارد. هم چنین ممكن است به دنبال هیپوتانسیون طولانی به هر علت نیز انفاركتوس ساب آندوكارد اتفاق افتد از آنجا یی كه  نمی توان به طور بالینی وسعت آناتومیك نكروز را تعیین كرد لذا انفاركتها را از لحاظ الكتروفیزیولوژی به انواع (Q-wave) و(non Q wave) تقسیم می كنند.

می توان از روی میزان و طول مدت افزایش CK  حجم  میو كارد آسیب  دیده  را تخمین زد. توانایی قلب درجهت ادامه عملكرد خویش به عنوان یك پمپ مستقیماً به میزان آسیب میوكارد بستگی دارد بنابراین بررسی های حاصل از اتوپسی نشان میدهد كه كسانی كه به علت شوك كاردیوژنیك فوت می‌كنند معولاً یك انفاركت یا مجموعه ای از اسكار و انفاركت جدید دارند كه بیش از 50% توده بطن چپ را درگیر كرده است به علاوه انفاركت های قدامی بزرگتر بوده و در مقایسه با انفاركتهای خلفی تحتانی پیش آگاهی بدی دارند. معمولاً انفاركتهای قدامی به علت انسداد درخت شریانی كرونری چپ مخصوصاً شریان نزولی ـ قدامی است. انفاركتهای خلفی ـ تحتانی بیان گر انسداد شریان كرونری راست یا انسداد شریان سیركمفلكس  چپ می باشد.