زندگینامه جلال آل احمد

فهرست مطالب

عنوان ............................................... صفحه

مقدمه                                                    1

چکیده                                                    2

زندگی نامه جلال (مثلاً شرح احوالات)                          3

اندیشه های جلال                                           9

پایگاه اجتماعی جلال                                       11

پدیدة غربزدگی از دیدگاه جلال                              17

زنان از دیدگاه جلال                                       21

مذهب و روحانیت از دیدگاه جلال                             21

جلال از دیدگاه سیمین دانشور (شوهر من جلال)                 23

خاطره ای از جلال (ویلیام میلوارد)                         35

آثار جلال                                                 40

مرگ جلال                                                  42

مرثیه ای در سوگ جلال (مهدی اخوان ثالث)                    43

جمع بندی                                                 45

منابع و مأخذ                                             53

حضور جلال آل احمد در جریانات روشنفكری دهه های سی و چهل نمودار شرف و حیثیت جامعه روشنفكران بود. مردی كه تمامی حجم درد و عظمت رهبری روشنفكران زمان خودش را بر دوش كشید و در چهل و شش سالگی دیگر تاب نیاورد و خاموش گشت.

چهل و شش سال زندگی كرد و در این میان نزدیك به سی سال نوشت و حدود پنجاه اثر از خود باقی گذاشت. این بخشی از كارنامة زندگی جلال است.

جلال آل احمد روشنفكری بود كه حتی مخالفانش در وطن پرستی و عشق او به فرهنگ ملی ایران تردید ندارند. نوشتن برای او عبادت بود. زبان و قلبش صریح بود و صراحتی كه در كمتر كسی می‎توان سراغ گرفت.

زنده یاد جلال آل احمد با عشق به حقیقت زیست. زندگی ادبی و اجتماعیش سراسر است از این شیفتگی به حق و تا آخر عمر خویش اینچنین زیست. آثار جلال آل احمد و زندگی پرفراز و نشیبش آنچنان گسترده و گوناگونند كه پرداختن به تمامی جنبه ها، در حوصلة این صفحات نمی گنجد.

چکیده

« جلال آل احمد» متفكری است كه مهمترین دغدغة‌ او در دوران حیاتش ، « بررسی مسائل اجتماعی ایران» بوده است  انجام  این مهم را قالب داستانها ، مقالات وگزارشهای او می توان به وضوح مشاهده نمود. هر چند رشتة‌ تحصیلی آل احمد « ادبیات فارسی » بوده ، تعریف او از « ادبیات» با دیگران متفاوت است.

آل احمد به جدال «سنت» و «مدرنیسم» در ایران توجه دارد،‌ جامعة ایران را دچار به هم ریختگی و «آنومی» می داند وبه دنبال ارائة‌ راه حلی برای این جدال است.

آل احمد به نوعی « بومی – جهانی » می اندیشد وهویتی برای ایرانی قائل است  و خواهان آن  می باشد  كه ایرانی بتواند حرفش را به تمام جهان بزند.

آل احمد با « غربی شدن» به شدت مخالف است،‌ اما با « نوسازی » از این باب كه  برنامه ریزی نشده وبرون تدبیر در ایران در حال پیاده شدن است، مخالف می ورزد،‌ نه بانوسازی به فضای مطلق آن .

اهمیت خاص غربزدگی از حیث دوران رژیم پهلوی،‌ در این است كه جلال، دو واقعیت مهم را كه به عقیدة‌ او تحصیل كردگان ایرانی از آن غافل بوده اند ، فهمیده بود .

در مقولة «زنان» آل احمد در آثار داستانی خود ،‌ به دو تیپ از زنان توجه دارد. زن خرافی سنت زده ،‌ و زن غربزده كه به نقد هر دو تیپ می پردازد .